American Gigolo was in 1980 de derde film van regisseur Paul Schrader, die hiervoor al een aantal succesvolle scenario’s had afgeleverd, onder meer voor Taxi Driver. Maar American Gigolo was natuurlijk vooral de film van Richard Gere, de gigolo uit de titel.
Gere speelt de rol Julian Kaye, een high-end escort van het mannelijke geslacht (‘His name is Julian Kaye, his business is pleasure’). Al in de openingsscène wordt de toon gezet. We zien Gere nonchalant rijden in een Mercedes-Benz 450SL cabriolet, met de kap naar beneden uiteraard. Deze jongen is dan misschien wel een gigolo, maar hij is zeker niet van de straat.
In die openingsscène zien we hem ook een luxe modezaak bezoeken, waar hij de kleding uitzoekt die eigenlijk een aparte credit op de aftiteling had moeten krijgen. Die kleding – een mengeling van Italiaanse elegantie en preppy-Americana – bepaalde voor een groot deel het succes van de film. Het maakte van Gere een wereldster, maar ook van Giorgio Armani, tot dan een relatief onbekende naam buiten Europa.
Het maakte van Gere een wereldster, maar ook van Giorgio Armani
Gere draagt in de film luxe stoffen (linnen, zijde, wol) zonder dat het er patserig uitziet. Niks geen glimjasjes of theatrale pochetjes; het oogt allemaal heel laid back. Dat komt ook door de kleuren. Armani blijft weg van donkerblauw, donkergrijs of zwart. De kleur is eerder beige of bruin, of lichtblauw. Dat matcht sowieso beter met de zon die daar aan de Westkust van Amerika eeuwig lijkt te schijnen. En dan weet Gere ook exact hoe hij de mouwen van zijn overhemd moet oprollen, of hoe hij een jasje over de schouder moet gooien. Richard Gere lijkt geboren voor deze rol, hoewel de producenten eerst een andere acteur op het oog hadden.
Eigenlijk zou John Travolta de rol van Julian Kaye spelen. Travolta was op dat moment op het hoogtepunt van zijn roem, na de successen van Saturday Night Fever (1977) en Grease (1978). De manager van Travolta kwam met het idee om de Italiaanse ontwerper Giorgio Armani te vragen voor de kleding voor American Gigolo. Travolta reisde zelfs af naar Milaan, waar Giorgio Armani net de laatste hand legde aan een ready-to-wear-lijn die hij internationaal wilde uitrollen. De timing was dus perfect, zelfs nadat Travolta op het laatste moment uit het project stapte en vervangen werd door Richard Gere.
Als je zijn beroep even wegdenkt, vertegenwoordigde Gere in American Gigolo film het type man dat naadloos zou passen in de huidige tijd: verfijnd, elegant, gedistingeerd-maar-niet-stijf, nonchalant en extreem vrouwvriendelijk, al had hij daar natuurlijk vooral professionele motieven voor.
Het personage van Richard Gere is feitelijk heel on-Amerikaans in deze film, of in ieder geval heel anders dan de powerpersonages in Amerikaanse films uit dat decennium, zoals Gordon Gekko (Michael Douglas) in Wall Street. De kleding die Julian Kaye draagt is Europees (Armani), zijn auto is Duits (Mercedes-Benz), zelfs de soundtrack is Europees, namelijk gecomponeerd door de Italo-Duitser Giorgio Moroder. En we zien Gere ook nog in zijn blote jodokus uit bed stappen – hoe Europees wil je het hebben?
Wat kunnen we leren van Julian Kaye
- Bruin en beige zijn beste kleuren, mits je daar de juiste huids- en haarkleur voor hebt én de combinatie zoekt met bijvoorbeeld lichtblauw.
- Broeken met een hoge taille maken je benen optisch langer – zie hem in onderstaande scène banjeren alsof de wereld aan zijn voeten ligt.
- Stoffen als linnen en crêpe-wol verzachten je uitstraling. Hetzelfde geldt voor de zacht ogende zonnebril.
- Geen glimmend zwartleren riem met gouden gesp (die breekt je silhouet doormidden). Wel een casual ogend, lichtkleurig exemplaar.
- Je kunt het ene moment een stropdas dragen, en het andere moment het boordje open alsof je het strand oploopt. Je blijft dezelfde man.
- Hou de deur open voor een vrouw. Dat lijkt ouderwets, maar omdat iets ouderwets is, is het niet per se slecht. Integendeel.
