Dave von Rave (geboren Dave Mellaart, Rotterdam 1981) is zanger en gitarist van neo-beatband The Kik. Hij speelde eerst in de band Magic Dave & The Wheelers, daarna richte hij The Madd op. Vanaf 2010 is hij actief met The Kik.
Dave is ook te zien als panellid in meerdere muzikale tv-programma’s. En de goede verstaander hoort Von Ravens kenmerkende tongval in menig radioreclame.
De muziek (I)
Dave trok op elfjarige leeftijd een elpee van The Beatles uit zijn vaders platenkast, “en alles ging open”. Dave: “Mijn eerste Nederbeat-single was Tormented van The Phantoms uit Eindhoven, uitgebracht in 1965.
Er wordt Engels gezongen met een onwijs Nederlands accent, maar het was de eerste keer dat ik begreep dat er in die tijd ook jongens waren die The Beatles, The Hollies en The Kinks geweldig vonden en óók zulke muziek wilden maken. Net als ik. Eindhoven, daar woonde familie van mij, daar kwam ik ook. Later kwam ik er achter dat het een wereldwijd fenomeen was.”
The Kinks vind je op deze lijst van stijlvolste bands uit de geschiedenis.
Dave pakt een single van de stapel die naast zijn Philips AG-platenspeler ligt. “Hier: The Cheese Town Jewels. Een band uit Gouda, plaatje komt uit 1966. Opgenomen in de GTB-studio, waar ook The Outsiders en The Motions opnamen. Het klinkt niet echt goed, ze zien er niet uit op deze foto, maar je hoort het enthousiasme. Dat is ook een belangrijke pijler van The Kik, het enthousiasme laten overslaan.”
De kleding
“Mod, de jeugdcultuur die bij beatmuziek hoort, was een van de eerste echte jongerenculturen. Voor het eerst had de jeugd wat te besteden. Veel waaide over uit Italië. Zoals hipsters, broeken met een scherpe vouw die op je heupen hingen. Met net iets te korte pijpen, zodat ze mooi op je schoenen vielen.
De pakken hadden een hoge sluiting en alle knopen waren gesloten. Ik zelf koop pakken van een Italiaan die een bedrijfje heeft dat DNA Groove heet. Geen massaproductie, heel exclusief. Maar mooi! Hij heeft mijn maten dus ik kan eenvoudig bestellen. Je hebt ook confectie, bijvoorbeeld van een merk als Ben Sherman of Madcap.”
Het schoeisel
“Beatle-laarsjes natuurlijk, oftewel Chelsea boots. En natuurlijk de beroemde desert boots van Clarks. Hebben The Beatles ook gedragen. Steve McQueen ook. Dus ja.”
De muziek (II)
Dave heeft in héél veel bandjes gespeeld, maar kreeg pas echt bekendheid dankzij The Madd, een sixties-band die debuteerde met het album Ongeneeslijk Beat!. Hij zong toen nog in het Engels (en soms Frans), The Kik is Nederlandstalig. “Dankzij Lucky Fonz III, die raadde me na het uiteenvallen van The Madd aan om in het Nederlands te gaan schrijven. Dat beviel.
Ik kende natuurlijk voorbeelden uit het verleden. Veel Nederlandstalige beatmuziek is behoorlijk absurd, ZZ & De Maskers als beste voorbeeld met liedjes als Dracula. En bands als HET, en Ronnie & the Ronnies. Peter Koelewijn, laten we die vooral niet vergeten. Zijn eerste rock ‘n’ roll-platen vind ik niet zo bijzonder, maar een nummer als 24.000 kussen is héél goed.
En ken je 4PK? Dat was een hobbybandje waarmee hij een van de allerwildste Nederbeat-singles ooit heeft opgenomen, Down and out. Nederbeat was, op een paar uitzonderingen na, heel underground. De leukste plaatjes zijn verzameld op de Biet Het!-compilaties, waar nog vrij gemakkelijk aan te komen is.”
De auto
“Een rode Volvo Amazone uit 1964. Geïnspireerd op een Cadillac, maar niet zo overdreven. Een continentale auto, beschaafd. Het mag dan een Zweedse auto zijn, dat land ligt niet eens zo ver van Terschelling, dus wat mij betreft is dit een prima Nederbeat-auto. Een Peugeot 404 kan ook nog. Maar als je het écht goed wilt doen, rijd je op een Puch met hoog stuur.”
De muziek (III)
“Voor de overlevenden van Boudewijn de Groot moet iedereen zeker horen. Nee, dat is geen Nederbeat, maar de teksten zijn wel héél Nederbeat. Verder Introduction to The Motions, het eerste album van die band uit 1965. Ze doen niet onder voor de beste Engelse bands uit die tijd.
Ook heel goed is het eerste, titelloze album van The Outsiders uit 1967. The Outsiders waren volkomen uniek. Zo’n band heeft Nederland daarna nooit meer gezien.”
De zonnebril
“Een Ray-Ban wayfarer natuurlijk. Bruin of zwart, dat maakt niet uit. Maar wel het oude model, met die naar binnen gekantelde glazen.”
