Voor GUIDO is zelf iets creëren het allerhoogst haalbare

Van deze artiest heb je ongetwijfeld al eens muziek gehoord, zonder dat je het zelf wist…

Grote kans dat je de muziek van Guido Heeneman (1977, artiestennaam GUIDO) al eens hoorde, zónder dat je het door had. Los van zijn solowerk is hij namelijk ook verantwoordelijk voor de muziek en scores voor tal van NPO-documentaires, tv-programma’s, series en films.

Foto: Naomi Kodde

Zo maakte Heeneman alle muziek voor de Krabbé zoekt…-series en ook voor onder meer, Op1, Jinek en Sporen van oorlog. Voor zijn muziek in Krabbé zoekt Picasso won hij een prestigieuze Buma Award en hij werd onlangs ook genomineerd voor een Buma Award voor zijn leader voor het tv-programma Dichter bij Anne Frank. Op Spotify werd zijn single Old Letter al meer dan negen miljoen keer beluisterd. Zijn tweede soloalbum, Family Stories Part II, is net verschenen.

Foto: Naomi Kodde

Guido kan zich het exacte moment herinneren wanneer hij wist dat hij professioneel muzikant wilde worden. “Muziek was er altijd toen ik jong was: drummen, gitaarspelen en zingen. Maar het moment dat ik The Köln Concert van jazzpianist Keith Jarrett hoorde wist ik het. Het was een briljant geïmproviseerd concert en Jarrett was zijn tijd ver vooruit. Dat wilde ik ook: improviseren en zelf iets nieuws maken.”

Foto: Naomi Kodde

Na de drums werd de piano zijn instrument. “Ik had een hele toffe drumleraar die ook piano speelde. De laatste tien minuten van de les was het jammen. Dat improviseren vond ik toen al het leukste onderdeel. Mijn pianoleraar daarna was heel klassiek en dat was niet mijn ding. Ik luisterde en luister nog steeds heel veel klassiek, maar dacht wel: er zijn mensen die dat veel beter kunnen en ik wil iets nieuws doen, zelf iets maken.”

GUIDO speelt in een uitverkocht Concertgebouw Amsterdam. Foto: Laura de Kooning.

Na het Hilversums Conservatorium, de Sweelinck Academie in Amsterdam en een jaar conservatorium in Cambridge, waarvoor hij een Europese beurs kreeg, speelde hij in een Nederlandstalig bandje dat werd gecontracteerd door John Ewbank. “Via-via hielp ik weleens bij muziek voor tv-programma’s en zo rolde ik in het mediawereldje. Ondertussen maakte ik ook al solowerk. Spotify kwam net op en ik kon makkelijk eigen werk uitbrengen.” En zo geschiedde. “Een van mijn songs kwam in een hele grote piano-playlist op Spotify en opeens had die track honderdduizenden streams. Met mijn toenmalige manager besloten we te toeren om neo-klassieke muziek, toen nog een nieuwe term, naar de mensen te brengen. Bij optredens merkte ik dat het wat deed met de mensen, het raakte hen. En dat raakte mij weer. Zeker in intieme en kleine settings.”

GUIDO krijgt een staande ovatie in Het Concertgebouw Amsterdam. Foto: Laura de Kooning.

Een tour door tal van kleine theatertjes volgde en van het een kwam het ander: een uitverkocht Paradiso in Amsterdam en onlangs nog een uitverkocht concert in Het Concertgebouw in de hoofdstad. “Op dat moment voelde ik echt dat ik een publiek iets kon geven met mijn muziek. Natuurlijk speel en creëer ik muziek in eerste instantie voor mezelf, maar vooral ook om mijn publiek een beetje tot rust te laten komen, te onthaasten in deze drukke, soms chaotische wereld. Niet voor niets omschrijf ik mijn werk als: I compose quiet music for loud thoughts. Veel van mijn werk is autobiografisch. Het is echt ik en mijn eigen piano. Verder vind ik dat een optreden staat en valt bij de intimiteit die je samen creëert.”

GUIDO live zien optreden? Dat kan. Op 16 oktober speelt hij in TivoliVredenburg. Kaartjes koop je hier. Op 29 november speelt hij in Phil Haarlem. Kaartjes koop je hier.