Kate Moss (Londen, 1974) was feitelijk de laatste die zich melde in het rijtje van de supermodellen uit de jaren negentig. Ze was indertijd enigszins een vreemde eend in die bijt, met name vanwege haar lengte. Modellen als Heidi Klum, Linda Evangelista en Claudia Schiffer waren om en nabij de 1:80 meter. Kate Moss tikte nauwelijks de 1:70 meter aan.
Ze ontbeerde ook de rondingen van haar collega’s. Om die redenen werd ze ook wel het anti-supermodel van de jaren negentig genoemd.
Haar optreden in de in sober zwart-wit geschoten campagnes van Calvin Klein deden haar ster stijgen. En uiteindelijk belande Kate Moss zelfs bovenaan de hiërarchie.
In 2012 stond ze met een jaarinkomen van iets onder de tien miljoen euro de tweede op de Forbes-lijst van bestverdienende modellen.
Vijf jaar eerder, in 2007, had Time haar al opgenomen in hun lijst van honderd invloedrijkste personen.
Kate Moss figureerde in campagnes voor merken als Chanel, Dior, Louis Vuitton, Yves Saint Laurent, Versace en Burberry, maar in de eerste jaren van deze eeuw verbraken een aantal van die merken het contract vanwege vermeend drugsgebruik door Moss.
Na enige ophef in 2005 initieerde het openbaar ministerie in Londen een onderzoek naar haar drugsgebruik. Een jaar later werden alle beschuldigingen ingetrokken.
Kate Moss’ dochter Lila opereert inmiddels ook als model. Dertig jaar na haar moeder staat werkt dochterlief ook als model voor Calvin Klein.
In een vermakelijke video voor de Britse Vogue blikt Kate Moss terug op twintig optredens. Het is sowieso grappig om de stem te horen van een vrouw van wie je de afbeelding al zo vaak hebt gezien (de Londense komaf klinkt er in door – ze slikt de t aan het einde van zelfstandige naamwoorden in).
Maar ze biedt een briljant kijkje achter de schermen van enkele van haar shows en van shoots voor onder meer Vogue. Maar ze vertelt ook over de foto hierboven, gemaakt in 1993 op het Look of the Year-feest van Elite Models. In het echt was die jurk eigenlijk helemaal niet doorschijnend, zegt ze.
