De term Bluetooth is afgeleid van de 10e-eeuwse Deense koning Harald ‘Blåtand’ Gormsson. Harald Blauwtand stond bekend om zijn vermogen om verschillende groepen en volkeren te verenigen tijdens zijn regeerperiode, waaronder Denen en Noorse stammen.
Bluetooth-technologie werd ontwikkeld in de jaren 1990 en officieel geïntroduceerd in 1998. De ontwikkeling werd geleid door het Zweedse technologiebedrijf Ericsson, onder leiding van de Nederlandse ingenieur Jaap Haartsen (Den Haag, 1963), die vaak wordt beschouwd als de uitvinder van Bluetooth. Haartsen werd in 2015 opgenomen in de National Inventors Hall of Fame in de Verenigde Staten.
De term Bluetooth werd gekozen als een metafoor, omdat de Bluetooth-technologie bedoeld is om verschillende apparaten en protocollen te verbinden, net zoals koning Harald mensen verenigde. Het logo van Bluetooth combineert de runetekens van Harald’s initialen, de ‘H’ en de ‘B’ (ᚼ en ᛒ), in een gestileerde vorm.
De eerste specificatie, Bluetooth 1.0, werd in 1999 uitgebracht door de Bluetooth Special Interest Group (SIG), een samenwerkingsverband dat in 1998 was opgericht door bedrijven als Ericsson, IBM, Intel, Nokia, en Toshiba. Het doel van de technologie was om een draadloze standaard te creëren voor het verbinden van apparaten over korte afstanden, zoals mobiele telefoons, computers, en randapparatuur zoals headsets en toetsenborden.
Het eerste commerciële apparaat met Bluetooth verscheen in 2000, toen een handsfree headset en een mobiele telefoon van Ericsson met de technologie werden gelanceerd.
