In de zomer van het eerste corona-jaar poseerde koning Willem-Alexander in de tuin van paleis Huis ten Bosch voor de jaarlijkse fotosessie. Op die foto’s zagen we dat het gras van het paleis goed kort wordt gehouden. Datzelfde konden we helaas niet zeggen over de broek en het babyblauwe jasje van de koning.
De mouwen van het jasje vielen tot over de koninklijke knokkels, daar waar ze idealiter reiken tot het uiteinde van het spaakbeen. De royale pantalon was inderdaad royaal gedacht. Er verzamelde zich een stapel stof net boven de oxblood-kleurige schoenen.
De normaal gesproken zo zwijgzame Rijksvoorlichtingsdienst communiceerde de herkomst van het jasje, dat kwam van de Nederlandse pakkenmaker Suit Supply. Ik gok dat het door de koning online is besteld, want geen enkele zichzelf respecterende kleermaker laat een klant zo de winkel uitlopen.
Zo bont maakte de koning van Nederland het na die fotosessie niet meer, maar je zou hem het stijlgevoel gunnen van zijn grootvader. Had Willem-Alexander maar een fractie van het talent van prins Bernhard.
Prins Bernhard (1911 – 2004) had dat vanzelfsprekende gevoel voor stijl dat de Italianen sprezzatura noemen. Bernhard van Lippe-Biesterfeld was dan wel van lage Duitse landadel, maar zijn stijlgevoel was ronduit koninklijk.
Bernhard betrok zijn pakken in Italië bij Campagna in Milaan, en in Londen bij Huntsman & Sons, de kleermaker (sinds 1849) die je kent van de Kingsman-filmcyclus.
Bernhard van Lippe-Biesterfeld was van lage Duitse landadel, maar zijn stijlgevoel was koninklijk.
Bernhards goede vriend Ian Fleming, de geestelijk vader van James Bond, was ook vaste klant bij Huntsman op Savile Row 11. De prins en de auteur raakten bevriend tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bernhard was in die periode gelegerd in Londen (Juliana en de kinderen waren naar Canada gevlucht).
In Andrew Lycetts biografie van Fleming lezen we over een gezamenlijk etentje van Fleming en Bernhard tijdens de Blitzkrieg. De gevel van het huis waar ze aan de dis zitten, wordt op een bepaald moment weggeblazen door een inslaande Duitse bom. De twee moeten halsoverkop het pand uitklimmen.
Dan blijkt dat ze niet alleen zijn, want biograaf Lycett schrijft dat de twee worden vergezeld door twee ‘good looking women’. Een van de dames – de dochter van de Belgische premier Huysmans – wordt zelfs met naam genoemd. Zelfs in het heetst van de strijd stond Bernhard, laten we zeggen, open voor de geneugten des levens.
Wat Willem-Alexander kan leren van zijn grootvader?
In ieder geval dit (adviezen in chronologische volgorde):
