Kyle Maclachlan over Fallout, Twin Peaks en vaderschap

Voor Kyle MacLachlan was het acteursbestaan nooit rechttoe-rechtaan. ModMod zoomde met ‘m voor Prime Video’s Fallout.

Entertainment
Jouw gids voor ADE
Door Arno Kantelberg
Entertainment
De beste HBO-series voor als je Netflix hebt...
Door Lisanne Meeder

In 1984 werd Maclachlan opgenomen in het gilde van regisseur David Lynch voor de adaptatie van Dune. Twee jaar later was hij een student die het sinistere voorstedelijk leven ontdekte in Lynch’ Blue Velvet. Waarna Twin Peaks volgde met cultoptredens in Sex & The City, Desperate Housewives en Paul Verhoevens Showgirls.

Zijn nieuwste is de hitserie Fallout. Het complete eerste seizoen staat nu op Prime Video en is gebaseerd op de gelijknamige videogameserie. De succesvolle sci-fi serie gaat over de bewoners van luxe schuilkelders die gedwongen worden om terug te keren naar het radioactieve hellelandschap dat hun voorouders hebben achtergelaten. “Mijn rol als Hank, de leider van één van de schuilkelders, wordt aan het begin van de serie op een bepaalde manier gepresenteerd. Maar naarmate het verhaal vordert, leren we nieuwe dingen over hem. Ik ondermijn graag de verwachtingen.”

David Lynch

“Ik spreek David nog regelmatig, elke paar maanden. We zijn praktisch buren in Hollywood. Ik ontmoette hem toen ik werkte in een klein theater in Seattle, Washington. Ik droomde er niet van om naar Hollywood te gaan. Ik pretendeer niet veel te begrijpen van wat David doet, maar ik erken wel dat ik zijn kanaal door deze werelden ben en ik voel me daar ook best goed bij. Ik denk dat David precies weet wat hij doet en wat hij wil creëren, maar ik denk niet dat ik altijd begrijp waarom. Ik denk dat er dingen in zijn films zijn die er alleen maar zijn om je in een bepaalde gemoedstoestand te brengen. Waarmee hij zoiets zegt als: ‘Stop met denken en besta gewoon even in deze sfeer.’

Agent Cooper

“Er zit veel van mij in Dale Cooper (uit Twin Peaks red.) en hij is absoluut mijn favoriete personage dat ik heb gespeeld. Ik ben een behoorlijk positief persoon. Ik ben goedaardig en ik geniet van eenvoudige dingen, of dat nu taart is of koffie zo zwart als middernacht op een maanloze nacht. Maar ik heb veel van Davids eigenschappen toegevoegd door hem te spelen, of dat nu een toon is of bepaalde zinsneden die David gebruikt. Dale Cooper is David, niet ik. Ik zou graag nog eens met David werken, maar bij hem werkt het als volgt. Of het gebeurt, óf er is gewoon geen informatie, geen kennis.”

Grootsheid

“Ik hou van het showelement van mijn werk. Ik geniet enorm van grote, uitbundige ervaringen. Natuurlijk hou ik van kleinere budgetfilms, zoals Blue Velvet, die een intiemer verhaal hebben. Ik denk dan ook aan mijn rol in The Hidden of The Doors van Oliver Stone. Dat gaat me goed af, vooral omdat het schurkt langs een bepaalde duisternis wat mij aantrekt. Dat betekent niet dat ik niet geïntrigeerd was en nog steeds niet geïntrigeerd ben door het idee om een ​​personage te spelen op een Marvel- of Fallout-achtige schaal. Ik hou ook van grote projecten, misschien omdat ik zo begon met Dune. Hier voel ik mij op m’n gemak. Fallout komt dichter in de buurt van dit soort films.”

Vaderschap

“Het hebben van een zoon – de mijne is 15 – verandert diepgaand wie je bent. Vroeger begreep ik dat niet. Bovendien was het onmogelijk om iets van vaderschap te begrijpen. Toen mijn zoon Callum werd geboren was het alsof er een deur openging – een deur waarvan ik niet wist dat hij bestond. Stel je een muur voor, en plotseling zie je deze opening verschijnen. Je ervaart dan een liefde die zó anders is dan die van andere relaties of passie. Het is een diepere en rijkere ervaring. Het is moeilijk uit te leggen, maar het is anders. Natuurlijk maken we als acteurs gebruik van onze emoties. Nu begrijp ik als vader beter wat dat betekent.”

Empathie

“Pas laat ontdekte ik de kracht van de empathie die ik al van jongs af aan voelde. Zeker in mijn werk is dat onmisbaar voor me. Ik wist niet hoe ik het moest noemen toen ik klein was, maar ik voelde dingen heel intens. Dat was lastig, want ik was niet de stoere jongen. Naarmate ik ouder werd en mij meer op m’n gemak voelde met mezelf, zag ik de waarde hiervan in. Ik zie hetzelfde bij mijn zoon. Ik doe echt mijn best om er met hem over te praten. Ook al voelt het ongemakkelijk en ben je daarmee wat kwetsbaar, het is een geweldige kwaliteit om te hebben.”

Entertainment
Jouw gids voor ADE
Door Arno Kantelberg
Entertainment
De beste HBO-series voor als je Netflix hebt...
Door Lisanne Meeder