Ze hebben een spitse neus, grote oren en kijken ietwat spichtig uit hun ogen: de ‘hot rodent men’ van Hollywood. Letterlijk vertaald: knappe knaagdiermannen. Maar tussen de regels verwijst het naar acteurs die van het schoonheidsideaal afwijken en toch hot zijn. De scherpe kaaklijnen, bleke huid en subtiele gezichtsuitdrukkingen van deze acteurs lijken opvallend veel op die van kleine knaagdieren, en het internet kan er geen genoeg van krijgen.
Denk aan Mike Faist, Josh O’Connor, Timothée Chalamet en Jeremy Allen White – deze knappe knaagdiermannen worden nu gezien als de nieuwe rocksterren van hun generatie. Dit fenomeen is een afgeleide van de ‘Ugly Hot’-trend, waarbij het idee heerst dat je niet per se traditioneel knap hoeft te zijn om aantrekkelijk gevonden te worden. Deze nieuwe golf van mannelijke aantrekkelijkheid wordt niet bepaald door perfect symmetrische gelaatstrekken of een gespierd lichaam, maar door authenticiteit, charisma en een ruwe charme.
De film Challengers, met in de hoofdrollen Mike Faist, Josh O’Connor en Zendaya, heeft de hot rodent men-trend een flinke duw in de rug gegeven. In de film is er meer erotische spanning tussen de twee mannelijke hoofdrolspelers dan tussen hen en hun vrouwelijke tegenspeler. Hun chemie is onmiskenbaar, met een dynamiek die je vanaf het eerste moment grijpt. Mike en Josh hebben zoveel erotische spanning dat ze soms meer in elkaar geïnteresseerd lijken dan in hun vrouwelijke tegenspeelster, wat een intrigerende draai aan het verhaal geeft.
Dit zijn we natuurlijk gewend van regisseur Luca Guadagnino, de meester van sensuele cinema, die eerder hetzelfde deed in Call Me by Your Name. Zijn vaardigheid om seksuele spanning en intense chemie vast te leggen, opent het gesprek over wat we wel en niet aantrekkelijk vinden.
Parallel aan de hot rodent men trend, is er de rat girl summer – het internetfenomeen waarbij vrouwen worden geïnspireerd door de speelse, nieuwsgierige en soms ondeugende aard van ratten. Deze trend moedigt jonge vrouwen aan om hun zomer te vullen met avontuur, spontaniteit en een beetje chaos. Het is een reactie op de perfectie en het esthetische ideaal dat vaak op social media wordt gepresenteerd, net zoals de verheerlijking van mannen die buiten het traditionele schoonheidsideaal vallen. Dit leert ons een waardevolle les: omarmen wat onvolmaakt is en maak er bovenal een goede zomer van.
Sinds de opleving van de films Ratatouille en Stewart Little lijkt de rat in de lift te zitten. Net als de duif, trouwens, maar dat is in de volksmond simpelweg een vliegende rat. Nu zelfs Hollywoodsterren worden vergeleken met ratten en andere knaagdieren lijkt een zomerse rattenplaag opeens niet meer zo erg.
