Fietsende in de Westerstraat in Amsterdam viel het oog van Manuel Seikritt op een stencilwerk tegen de muur, ergens ter hoogte van de dierenwinkel. In blauwe letters las hij de naam van Bonzai Records, maar het was de vorm die hem trof.
Nog diezelfde week kocht hij een stanleymes en karton, en trok hij er ’s nachts op uit met een eigen sjabloon (een portret van zijn vriendin, daar had hij tenslotte genoeg fotomateriaal van). Op de skatebaan bij de Kinkerstraat spoot hij zijn eerste werk op een van de muurtjes. En eigenlijk kun je zeggen dat hij na dat moment in 2006 niet meer heeft omgekeken.
Manuel Seikritt (Enschede, 1980) is een straatkunstenaar die opereert onder de naam FAKE. Hij was zo’n jongen die als kind in Lelystad, waar hij opgroeide, al veel tekende, met een spuitbus de straat opging en de toiletten van de school onder stifte. “Maar op een gegeven moment laat je dat los, dan ga je werken.”
Na zijn ‘debuut’ in de Kinkerstraat duurde het ruim twee jaar voordat hij de knoop doorhakte. “Van een galeriehandelaar mocht ik mijn werk exposeren op de kunstbeurs PAN in Amsterdam. Daar werden alle werken verkocht. Het ene moment stond ik doeken voor een paar tientjes te verkopen op Koninginnedag, het volgende moment had ik op één avond mijn jaarsalaris verdiend.” Waarna hij ontslag nam bij zijn werkgever, een pr-bureau. “Het was altijd mijn droom om kunstenaar te worden.”
Alleen, zul je altijd zien: het eerste half jaar was er ineens geen inspiratie meer. “Ik dacht: wat gebeurt hier? Eerst deed ik het allemaal voor de lol, nu moest ik ineens gaan nadenken over wat ik wilde maken, en waarom. Inmiddels weet ik dat het altijd wel weer goed komt als de inspiratie even weg is, maar de eerste keer dat zoiets je overkomt, schrik je je kapot.”
Het kwam inderdaad goed, met zijn street art verzamelde hij online een trouwe groep volgers. Waarna hij een internationaal klantenbestand opbouwde, in eerste instantie vooral in Engeland, tegenwoordig met name in Duitsland, Frankrijk en Noorwegen (“daar is op elke hoek van de straat een galerie”). “Maar ik merk dat de Nederlandse markt ook steeds groter wordt.”
Zijn werk is herkenbaar aan de strakke stijl, heel clean. “Elk druppeltje zit op de plek waar ik het wil hebben.” Vaak is zijn werk maatschappelijk geëngageerd, af en toe is het persoonlijk, soms is het grappig of provocerend. In mei 2020, in het hart van de corona-jaren, creëerde Seikritt een kunstwerk genaamd Super Nurse, een verpleegster met een Superman-mondmasker als ode aan alle zorgprofessionals. Dat beeld ging de wereld over, en toen waren het niet alleen maar galeries die hem benaderden, maar ook musea. Zijn werk belande via die route onder meer in het Museum of Fine Arts in Boston.
Hoe herken je een werk van Fake? “Dat is de manier van schaduw aanbrengen, van kleuren in elkaar over laten vloeien, de manier van commentaar geven. Mijn basis is altijd zwartwit. Met kleur probeer ik er dan extra dimensie aan te geven.” Maar misschien wel het belangrijkste: “Ik probeer uit te beelden wat mensen denken.”
Ook een echte Fake aan de muur? Dat kan. Kijk hier of hier.
