Over de zweetband die Memphis Depay droeg in de twee – gewonnen – oefenwedstrijden in de aanloop naar het Europees Kampioenschap is inmiddels veel gezegd, en dat is uiteraard volkomen terecht. Het komt niet zo heel vaak voor dat een voetballer van het Nederlands Elftal zich in esthetische zin manifesteert.
De vergelijking die vaak wordt getrokken is met de tennissers uit de jaren zeventig. Tennissers als Björn Borg, John McEnroe en Ilie Nastase droegen banden om hun lange manen bijeen te houden. Een andere veel voorkomende vergelijking is die met basketballers als Allen Iverson en Lebron James. Iverson introduceerde zijn band rond de eeuwwisseling; Lebron James herintroduceerde de band een aantal seizoenen geleden.
Staan er voetballers in de lijst van 30 coolste sporters aller tijden?
In het voetbal zijn het voornamelijk Zuid-Amerikaanse voetballers geweest die zo’n haarband droegen. Ronaldinho natuurlijk, die hield er zijn wilde krullen mee in bedwang. Maar er is ook makkelijk een trits Argentijnen te noemen die de band om het hoofd knoopten.
De mooiste is en blijft Sócrates, de aanvoerder van het Braziliaanse team in de jaren tachtig. Sócrates was niet alleen genoemd naar een filosoof, hij speelde ook als een filosoof: elegant en bestudeerd.
Zuid-Amerikaanse voetballers met een haarband hebben altijd iets van de messias in zich. Met zijn lange haar en baardje lijkt Sócrates zelfs op de echte messias (hoewel geschiedschrijvers betwisten dat Jezus daadwerkelijk lang haar had, maar dat is een ander verhaal).
Met zijn haarband is Memphis ook een beetje een messias. Hij is sowieso een voortrekker, een rol die hem past als een handschoen. Hij is de man met het onmetelijke zelfvertrouwen. Memphis is niet de aanvoerder van dit Nederlands elftal, maar wel de leider. Memphis is niet de man met de aanvoerdersband, maar met de haarband, de band van de messias.