Nederland en het Eurovisie Songfestival – het is een huwelijk vol muzikale pieken en modieuze dalen. Soms perfect gestyled, vaker gekleed alsof we per ongeluk de verkeerde koffer uit de bagageband trokken. Nu Claude onthult heeft wat hij gaat dragen op het songfestival in Bazel, is het tijd voor een blik op de drie beste en drie meest rampzalige outfits van Nederlandse bodem.
De stijlwinnaars
1// The Common Linnets – Calm after the storm (2014)
Country cool in zijn puurste vorm. Alsof ze net van een Texaanse veranda stapten, maar dan met smaak. De kracht? Juist het gebrek aan poespas.
2// S10 – De diepte (2022)
Een smal uitgevoerde pandjesjas over een baggy, lange broek, beiden in ’t zwart. De jas heeft extra lange mouwen en is kort aan de voorkant, ontworpen door Viktor & Rolf. De cropped blazer gaf power, de eenvoud gaf diepte – net als het nummer. Modieus én geloofwaardig.
3// Duncan Laurence – Arcade (2019
Donkerblauw pak met een workwear-achtig jasje van katoen. In dit pak ging Duncan Laurence op in het in blauwtinten gedachte decor, waarbij de kleding, de visuals en het nummer een geweldige drieëenheid vormden. Dit is hoe je als man modern en romantisch oogt.
De modemissers
1// Trijntje Oosterhuis – Walk along (2015)
Hier zie je wat er gebeurt als je voor het belangrijkste optreden van je leven gewoon maar ‘iets van de stapel pakt’. Trijntje Oosterhuis is nog aan het experimenteren met verschillende jurken, waaronder de inmiddels beruchte ‘scheurjurk’ van ontwerper Tycho Boeker, als ze erachter komt dat ze tijdens de halve finale verplicht het broekpak moet dragen dat ze bij de first dress rehearsal droeg. Dat pak, met vleermuismouwen als cape, ziet er aan de voorkant al wat onhandig uit, maar als de camera een draai om Trijntje heen maakt, lijkt het alsof we op de rug van een zwarte Teletubbie kijken.
2// Jeangu Macrooy – Birth of a new age (2021)
Net als in de tekst van het lied (‘Yu no man broko mi’), probeerde Jeangu Macrooy Surinaamse boodschappen te verwerken in zijn kleding, maar maakte daarbij de denkfout dat er eerst een goed lied moet zijn, daarna pas de boodschap. Voor zijn kleding en die van zijn crew, onder wie zijn broer, gold hetzelfde. Veel te strakke broeken en tops die een ongemakkelijk silhouet creëren. Nul punten van het internationale publiek – zelfs voor Nederlandse begrippen een dieptepunt.
3// Joan Franka – You and me (2012)
Los van de onzuivere zang, dat kan aan de zenuwen gelegen hebben, maar die indianentooi? You and me, een vlot, maar klein akoestisch nummer op gitaar, vroeg om een ingetogen verlengstuk. Dat was die indianentooi zeker niet.
