De cultklassieker Quadrophenia uit 1979 is in alle opzichten een Britse film, zo anders van toon en sfeer dan de films uit Amerika. De film speelt zich vijftien jaar eerder af, in een zomer waarin mods en rockers op de stranden aan de Engelse kust met elkaar op de vuist gingen.
Tegen de achtergrond van die waar gebeurde Brighton Riots zien we een eenzame, zoekende jongen genaamd Jimmy (Phil Daniels), die gedesillusioneerd is, maar zijn identiteit lijkt te vinden als mod. Cruciaal daarbij is de juiste scooter (Vespa, Lambretta), het juiste kapsel en vooral de juiste kleding. Zoals Jimmy het tegen zijn liefje omschrijft: “Three buttons, side vents, sixteen inch bottoms, dark brown.” Sommige mods completeren hun look met een trilby, het gleufhoedje met een smalle rand.
In de Nederland heeft de mod-cultuur nooit vaste voet aan de grond gekregen. Dat heeft niet gelegen aan Phil Tilli, de voormalige gitarist van Tröckener Kecks en Moke. Tilli houdt al sinds zijn playing days de mod-eer hoog in ons koude kikkerland, zoals we op bijgaande foto zien.
Hier zien we het hooggesloten, drieknoop tonic pak (tonic: mohair en wol), door Tilli rechtstreeks geïmporteerd bij Adam of London (hebben een prima klantenservice). Let op de details: de smalle revers, de subtiele dasclip, het pochet en de oxblood-kleurige loafers van het Amerikaanse G. H. Bass. Grandioos.
De mods waren niet op hun achterhoofd gevallen. Die prachtige pakken moesten beschermd worden tegen de toorn van het Engelse klimaat, zeker op die scooters vol spiegels. Dus hulden ze zich in de jas die fishtail parka wordt genoemd.
Die specifieke parka kwam uit het magazijn van het Amerikaanse leger. De Amerikanen introduceerden deze jas (M51 in militair jargon) voor de oorlog in Korea. De touwtjes aan de onderkant van de fishtail konden door de soldaten om de benen worden gebonden. Zoals na alle oorlogen stroomden ook na de Korea Oorlog de dumpstores vol met overtallige kleding. Die parka’s uit de dumpwinkels waren goedkoop en ontzettend functioneel, alleszins ideaal dus voor de mods.
De Engelse mod-cultuur begon in de jaren zestig. Daarna vonden er een aantal revivals plaats. Eind jaren zeventig werd die revival aangevoerd door The Jam, de band waarvan frontman Paul Weller zou uitgroeien tot de enige echte Modfather, een titel die hij tot op de dag van vandaag met verve draagt.
Halverwege jaren negentig ging de populariteit van de Britpop hand in hand met weer een nieuwe mod-revival. Blur werkte samen met Phil Daniels (Jimmy in Quadrophenia) en Noel Gallagher van Oasis klampte zich vast aan Paul Weller, wiens stijl als kompas wordt gezien door mods wereldwijd.
Al die tijd bleef de parka overeind als warme overgooier die je in de herfst droog houdt en in de winter warm. De parka heeft nog altijd die militaire uitstraling, maar ook dat nonchalante, een effect dat vooral bereikt wordt als je de jas open draagt.
De fishtail parka heeft zich niet beperkt tot de mods; hij wordt gedragen door jongens van allerlei pluimage, zoals Pharrell Williams, Adrien Brody, Liam Gallager (in het wit!), Seal (een zilveren!) en Samuel L. Jackson. Dat zijn inderdaad stuk voor stuk durfallen, want de parka heeft wel een cocky uitstraling, daar moet je mee over straat durven. Deze heertjes durfden het sowieso, al dan niet met bontkraag:
