Bij Prada is politiek briljant én humoristisch

Hoe je een modeshow van politiek commentaar kunt voorzien, en toch knap kunt maken.

Van Raf Simons kun je veel zeggen, maar niet dat hij geen knappe kleren maakt. In de meest recente Prada-show, afgelopen weekend tijdens Milaan Fashion Week, was zijn signatuur nadrukkelijk aanwezig.

De collectie van Prada voor dit najaar werd gedomineerd door slanke overjassen (peacoats en parkas) en bomberjacks, sommigen licht ontploft. Die kledingstukken met militaire referenties werden geïnterpreteerd als commentaar van Simons op de nieuwe extreem-rechts regering in Italië onder leiding van de tegen het fascisme leunende Giorgia Melloni.

Maar het is de brille van Simons dat hij politiek commentaar niet in de weg laat zitten van mooie kleren. Want ondertussen zag het er ook nog allemaal geweldig uit (die witte bomber!).

Bijna twee jaar geleden vervoegde Raf Simons zich aan het creatieve hoofd van Prada, náást Miuccia Prada. De in Neerpelt geboren Belg had er net een mislukte toer bij Calvin Klein opzitten; Prada bood hem een escape, een ventiel waaruit hij zijn onmiskenbare creativiteit kon laten ontsnappen. 

Simons gaf er zelfs het merk voor op dat hij onder eigen naam voert – vorige maand liet hij weten te stoppen met het merk Raf Simons (tot verdriet van fashionistas over de hele wereld).

Raf Simons is een artist’s artist, een designer’s designer. De vorige week 55 jaar geworden Vlaming is, zoals de Engelsen zeggen, een acquired taste. “Please, dont touch my Raf” zingt A$AP Rocky in het nummer dat hij de titel RAF heeft meegegeven. In dat nummer uit 2017 zingt ook Quavo nog: “Ho, do not step on my Raf Simons.”

Er was veel te genieten bij de Prada-show in Milaan. De vrolijkheid zat ’em al in de opening. Die werd gevormd door ruime, hoekige jasjes in David Byrne-stijl over een overhemd (met flinke boordpunten) en een stropdas. Maar het was allemaal een trompe l’oeil; gezichtsbedrog.

Die giga-bomberjassen, waar zagen we die ook alweer eerder? Oh ja, hier!

Onder de jasjes droegen de modellen geen overhemd; er was alleen een los boordje (met gigantische boordpunten). De stropdas was een uitgespaarde ruimte; we zagen de borstkassen van de modellen, van beige tot bruin. Briljant en humoristisch.

Geen eigen merk meer, maar bij Prada valt er de komende seizoenen nog veel te genieten van Raf Simons.