Achter het ontstaan van de revers ligt een heel praktische gedachte. Ooit droegen mannen tunieken met een verticale rij knopen in het midden. Omdat ze die bovenste knopen los maakten, vielen de voorpanden als het ware open. Zo werd een tuniek ineens een jasje met revers. Na verloop van tijd werd die revers er vantevoren al ingeperst. En zo is het eigenlijk altijd gebleven.
De term revers (omslag) komt uit Frankrijk, het land waar we ooit naar keken als het ging over uiterlijke zaken. Ergens in de negentiende eeuw zijn we de term revers gaan gebruiken voor de teruggevouwen voorpanden. Daarmee kregen die revers een decoratieve functie. Zo kon je er een bloem in parkeren, de zogenaamde boutonnière.
In principe zou jij dus de revers van je jasje moeten kunnen terugvouwen, om zo een dichtgeknoopt tuniek te vormen. Als je dat doet, krijg je eigenlijk een Mao-jasje, zo’n tot de huig dichtgeknoopte tuniekjas. In China noemen ze een Mao-jas overigens niet Mao-jas, maar Zhonshang-jas, naar Sun Yat-Sen, de stichter van het moderne China.
Het type revers dat we hier zien bij Lapo Elkann, de stijlvolle Italiaanse FIAT-erfgenaam, noemen we peak lapel. In Engeland wordt zo’n peak lapel soms pointed genoemd. Elkanns peak eindigt helemaal aan de buitenkant, bijna bij de overgang van schouder naar arm.
Volgens het boekje hoort de punt van de revers te eindigen halverwege de kraag en de schouder, dus we kunnen wel zeggen dat die van Elkann vrij extreem is, om niet te zeggen onbegrensd. Maar goed, als je het aandurft om je pak in deze kleur te dragen, dan is je ambitie sowieso grenzeloos. Dit is kleden volgens het principe van de durf. Dat is niet voor iedereen weggelegd, maar het is wel iets om naar te streven.
One thought on “Waarom zitten er revers op een jasje?”
Comments are closed.