The Bear (nu op Disney+) werd een bescheiden sensatie in 2022. Het zorgde ervoor dat het restaurantwezen aanvoelde als een paniekaanval. Het deed je ook verlangen – en dit was de echte triomf – om deel uit te maken van die paniekaanval.
De cinematografie was creatief, maar was geen fetisjistische blik op het chef-zijn, maar de camera bleef vooral hangen in de groezelige keuken van de Original Beef of Chicagoland en de Berzatto-familie. Waarvan de eigenaar, Mikey Berzatto (Jon Bernthal), door zelfmoord was overleden.
Het eerste seizoen volgde Mikey’s jongere broer Carmy (Jeremy Allen White), die zijn baan bij een Michelin-restaurant opzegde om het familiebedrijf te redden. Om vervolgens te ontdekken dat het in de schulden zat, gecombineerd met wat louche zaken en hygiëne-problemen.
Hoogtepunt was het 18 minuten durende shot in de aflevering ‘Review’ – de voorlaatste aflevering van het eerste seizoen die in realtime plaatsvindt. Het tweede seizoen van de show bouwt op verrassende manieren voort.
Video-essayist Evan Puschak van The Nerdwriter, een persoonlijke favoriet, laat hieronder een heerlijk analytische blik los op de The Bear. Waarbij hij opmerkt hoe verschillende vormen van stress de personages in cirkels dreef. Pas nadat ze hadden geleerd om tederheid te tonen, konden ze verder gaan met hun doel.
“Ze wilden allemaal zo graag dat er naar hen geluisterd werd. In plaats daarvan legden ze elkaar stress op in een vicieuze cirkel, totdat het pathologisch werd.” En voegt hij toe dat de stress van commerciële keukens ons hetzelfde gevoel geeft als een pretpark-attractie. “De show laat ons de stress van die omgevingen voelen en daardoor voelen we ons opgewonden, zoals achtbanen dat doen. Door ons fysiologisch te stimuleren in een gecontroleerde ruimte waar we niet echt in gevaar zijn.”
