In de eerste maand van 1976 lanceerde David Bowie zijn tiende studioalbum Station to Station. Met dat album introduceerde hij ook zijn nieuwe personage The Thin White Duke. Hij zing erover in de eerste zin van het titelnummer Station to Station (“The return of the Thin White Duke / Throwing darts in lover’s eyes”).
Het personage van The Thin White Duke volgde op Ziggy Stardust en Halloween Jack. Die personages waren een stuk glamoureuzer ingestoken, met name de legendarische Ziggy Stardust. Als Thin White Duke koos Bowie een conventionelere garderobe. Minimalistische elegantie zou je het kunnen noemen.
Bowie verhuisde in 1977 naar West-Berlijn. Hij liet Los Angeles achter zich, waar hij naar verluidt leefde op een dieet van paprika, melk en cocaïne. Dat is een dieet waar iedereen thin van wordt, dus ook deze White Duke. In een documentaire over Bowie’s jaren in de Verenigde Staten, waarin hij zich op de soul en funk stortte met het album Young Americans, merkt een studiomuzikant op dat Bowie bijna transparant leek, zo dun en bleek was hij.
“Waarom zouden de mooiste vrouwen geen mannen kunnen zijn?”
Om het hoofd en zijn lichaam te zuiveren, verhuisde Bowie in 1977 naar West-Berlijn. Voor zijn uiterlijk keek hij goed naar de esthetiek van de Duitse Expressionisten, maar ook naar de cabaret-cultuur uit het Berlijn van de jaren twintig.
The Thin White Duke werd omschreven als ‘een gekke aristocraat’, maar ook als een ‘emotieloze Arische superman’. Bowie zelf erkende die Arische associatie (hij noemde hem zelfs fascistisch), met een hang naar neo-romantiek.
Echte romantiek vond Bowie in de Berlijnse travestieclub Chez Romy Haag bij eigenaresse Romy Haag, die we op de foto boven zien met sigaret in de hand. Bowie verkeerde ruim een jaar met Romy Haag, die in Scheveningen werd geboren als Eduard Frans Verbaarsschott. Van de legendarische socialite Romy Haag (haar achternaam is een verwijzing naar haar geboortestad) is de uitspraak: “De beste koks zijn mannen, de talentvolste ontwerpers zijn mannen, waarom zouden de mooiste vrouwen dan geen mannen kunnen zijn?”
Als Thin White Duke droeg David Bowie helwitte overhemden, vaak met een zwart gilet of donkere spencer. Zijn silhouet definieerde hij verder met wijde, hoge bandplooibroeken. De Amerikaanse ontwerper Ola Hudson (1946 – 2009) was verantwoordelijk voor Bowie’s transformatie; zij bracht de Thin White Duke als het ware tot leven.
In de accessoires die Bowie koos, herken je de sfeer van het Berlijn uit de jaren twintig: de wijde hoed (een Fedora), een zwart strikje, de zijden sjaal.
Wat betreft kleur hield Bowie het minimalistisch. Vaak werd de enige kleur in zijn verschijning gevormd door het rood van achterovergekamde haar.
Zo’n broek met hoge taille verlengt je benen, althans in optische zin. De strakke taille geeft voorts je torso een Olympische V-vorm. Op zich is dat het ideale silhouet (waar normale mannen drie keer per week voor naar de sportschool moeten). De brede revers op zijn jasjes helpen ook bij die vormgeving.
De wijde broeken camoufleerde de iele benen van Bowie, die in Berlijn wel langzaam weer bij zijn positieven kwam. In 1981 zien we hem optreden in de baanbrekende film Christiane F. – Wir Kinder von Bahnhoff Zoo. Het optreden is weliswaar in Berlijn, en het thema van de film is de drugsverslaving van Christiane en haar vrienden, maar Bowie zelf is dan al een étappe verder, in een rood jasje, volle kuif en frisse blik.
Bowie woonde zo’n drie jaar in West-Berlijn, samen met Iggy Pop in een appartement. Bowie nam er zijn beroemde Berlijn-trilogie op, Low, Heroes en Lodger, misschien wel het hoogtepunt in zijn oeuvre. Hij produceerde ook nog The Idiot van Iggy Pop (met Night Clubbing en China Girl, door Bowie zelf in 1983 uitgebracht als hitsingle).
In 1977 verhuisde Bowie naar New York, waar zijn new wave en pop-periode aanbrak. Van de foto’s van Bowie in Berlijn krijg je enorme zin om naar de Duitse hoofdstad af te reizen. De soundtrack wordt daarbij uiteraard gevormd door Bowie’s Berlijns-trilogie. De garderobe die je daarvoor kiest, laat zich ook uittekenen: Thin White Duke.
