Waarom hebben we de neiging om dingen uit te stellen?

Het voelt zo lekker om iets vooruit te schuiven, terwijl je weet dat het beter voor je is om het te gaan doen. Waarom doen we het dan toch?

Uitstelgedrag

Je weet dat je die deadline op werk moet halen of nog naar de sportschool moet en toch geven we andere zaken vaak eerst de voorkeur. Waarom?

Omdat uitstelgedrag een beschermingsmechanisme is van ons brein. Op het moment dat je beseft dat je aan een zware of stressvolle taak moet gaan werken, bijvoorbeeld een beulsessie in de sportschool, worden hormonen afgegeven die een angstreactie in werk zetten.

De prefrontale cortex, het deel van ons brein dat onder andere verantwoordelijk is voor het lange termijn denken en het reguleren van emoties, kan daardoor overstemd raken. Wanneer dit gebeurt komt ons systeem in een vecht, vlucht of bevries situatie dat door de meeste mensen in dit geval wordt opgelost door de taak simpelweg te ontwijken.

Deze reactie lijkt wellicht overdreven, en natuurlijk is de reactie minder intens dan wanneer je daadwerkelijk in levensgevaar verkeert, maar de negatieve gevoelens die ontstaan door een stressvolle situatie wil het systeem hoe dan ook ontwijken. Of het nou een aanval is van een krokodil of een deadline die je onzeker maakt.

Waarom stellen we dingen uit 3

Laag zelfbeeld

Het uitstellen van een taak wordt dus gedreven door het feit dat we negatieve gevoelens willen ontwijken. Hoewel we dit gevoel allemaal kennen, is de impact voor de een groter dan voor de ander. Mensen die moeite hebben om hun emoties te reguleren of geteisterd worden door een laag zelfbeeld, zijn in het algemeen vatbaarder voor uitstelgedrag.

Maakt dat ze lui? Nee, het omgekeerde is waar. Uitstellers investeren juist veel in een taak en zetten een hoge standaard. Uit angst om te falen of niet te voldoen aan hun eigen standaard, wordt de taak uitgesteld. Het gevolg? Nog meer zelfafkeer, schaamte, angstgevoelens en zelfs kans op depressie.

Waarom stellen we dingen uit

Maak het behapbaar

De oplossing voor uitstellers is dus niet nog meer druk zetten door discipline te eisen of aan tijdmanagement te doen, maar de taak minder groot maken. Breek de taak op in kleine delen of schrijf op waarom je zo tegen de taak opziet. De kans dat je daarna minder opkijkt tegen de taak, is vrij groot.

Ga naar de sportschool met het idee dat alles wat je daar doet goed genoeg is. De kans dat je echt maar 5 push ups doet en daarna weer naar huis vertrekt, is heel erg klein. De kans dat je meer doet dan je aan dacht te kunnen en met een goed gevoel weer naar huis vertrekt, is veel groter. Heeft dit voor jou geen nut? Ga dan eens met deze tips aan de slag, die je helpen bij het elimineren van dat negatieve stemmetje.