Buitenaardse wezens, astronauten, tijdreizen. Noem maar op en er is wel een oogverblindende science-fiction film over gemaakt. Dat maakte de keuze voor astronaut André Kuipers er niet makkelijker op.
Metropolis
Om te begrijpen waar science-fiction films vandaan komen, moet je teruggaan naar het begin van het bioscooptijdperk. Meteen aan het begin van dit alles gebruikte Metropolis, uitgebracht in 1927, baanbrekende beelden om als referentie te gelden voor alle toekomstige stedelijke dystopieën. Het is geen toeval dat de esthetiek van Blade Runner meer dan een vluchtige gelijkenis vertoont met die van Fritz Lang’s profetische Metropolis.
Toen kwam War of the Worlds (1953), een aangrijpend verhaal over buitenaardse invasies, gebaseerd op de klassieke roman van H.G. Wells. In 1964 deed Dr. Strangelove meer dan de meeste films ervoor of erna om de angst voor een nucleaire holocaust te vergroten. In 1968 volgde misschien wel de meest invloedrijke sciencefictionfilm van allemaal: 2001: A Space Odyssey. Dit is Kuipers’ bescheiden top drie van zijn favoriete sci-fi-films die iedereen zou moeten zien. Te beginnen met een legendarische horror waardoor Signourney Weaver een household name werd.
Alien (Ridley Scott, 1979)
André Kuipers: “Ik vind Alien prachtig, leuker ook dan bijvoorbeeld Star Trek, waarin iedereen in gestroomlijnde pakjes rondloopt in een schoon ruimteschip. Alien was de eerste film waar astronauten gewone mensen waren. Lopend op sportschoenen door een rommelig ruimteschip. Hoe vaker ik Alien zie, hoe meer ik zie dat de art director zijn fantasie de vrije loop heeft gelaten. Een aantal van de decorstukken hebben volgens mij geen echte functie, maar goed, je moet dat soort films ook niet teveel analyseren.”
Apollo 13 (Ron Howard, 1995)
“Goeie, realistische film, maar er zitten toch wat aparte fouten in. Neem het logo van NASA, deze bestond toen nog niet. Of kijk naar de kleur van de raket, deze klopt ook niet.”
Blade Runner (Ridley Scott, 1982)
“De sterfscène van Rutger Hauer in Blade Runner is waanzinnig. Ik kan mij vooral die prachtige quote van Hauer herinneren: ‘All those moments lost in time like tears in the rain.’ Wonderschoon.”
