Als hij was aangenomen op de kunstacademie, was er misschien nooit een VW Golf geweest, en ook geen DeLorean voor Marty McFly. Legendarisch auto-ontwerper Giorgetto Giugiaro over het enthousiasme van de jeugd en de rol van kunst in de auto-industrie.
Hij slaagde er niet op de kunstacademie te komen en ging daarom met tegenzin auto-ontwerp studeren. Met als gevolg dat hij in 1999 werd benoemd tot Car Designer of the Century en in 2002 werd toegelaten tot de Automotive Hall of Fame. Hij ontwerpt en maakt nog steeds auto’s, maar schilderen is zijn ware vreugde en passie.
Naast de iconen uit de intro hierboven schetste de inmiddels 85-jarige ontwerper uit het Italiaanse Garessio ook de BMW M1, Alfa Romeo 159, Fiat Panda, Maserati Quattroporte en had Hyundai misschien nooit auto’s in plaats van schepen gemaakt.
De nieuwste auto van Giugiaro is de Pony, een remake van de eerste Hyundai (en basis voor de DeLorean). Omdat het origineel van de Pony Coupe Concept verloren is gegaan, is het belangrijk dat de tastbare link met het DNA van Hyundai niet wordt uitgewist. Hiervoor werden niet oude tekeningen bij elkaar gezocht, maar ging Giugiaro aan de slag. De replica maakt deel uit van het Hyundai Reunion-project, over het erfgoed van het Zuid-Koreaanse merk. Er zijn vooralsnog helaas geen productieplannen voor de auto.
Wat was uw reactie toen u werd benaderd om de Pony Coupé opnieuw te maken?
“Laten we zeggen dat ik op dit moment van mijn carrière nu vooral mijn fouten bewonder. Maar goed, het is interessant en ook een beetje vreemd om een ontwerp van 50 jaar geleden opnieuw te moeten maken. Gelukkig heb ik nog enkele tekeningen, maar de geest is zeker anders: ik ben van een andere leeftijd, er is niet langer het enthousiasme van de jeugd, mijn standpunt is veranderd. Maar ik ben ook blij met het idee dat ik dergelijk werk nog steeds kan doen. Het idee om in het archief te zoeken naar tekeningen en originele foto’s om iets te reconstrueren dat er niet meer is, haalde mij over.”
Is er in het algemeen een auto die is blijven hangen na al die jaren?
“Zeker. De Citroën DS 19 uit 1955. Ik studeerde en het was de auto die mij uiteindelijk deed besluiten om me met auto-ontwerp bezig te houden. Het viel mij op een bijzondere manier op, omdat het totaal anders was dan alle andere auto’s. Voor mij is het vandaag de dag nog steeds een unieke auto qua architectuur. Onnavolgbaar.”
De jaren zeventig waren bijzondere jaren op het gebied van mode, muziek en cultuur. Wat hing er in de lucht en hoe zag de autowereld eruit?
“Het was een tijd van creatieve explosie in alle richtingen. Op designgebied was het een bruisende tijd. Het was een tijd waarin de technische kant plaats moest maken voor de visie van ontwerpers, met producten die minder door techniek en economie werden gedreven en meer door creativiteit. Er waren sociale problemen, strijd voor rechten, maar tegelijkertijd zoveel creatief momentum in muziek, theater, cultuur en dus ook in design.”
‘HET IDEE
OM IETS TE
RECONSTRUEREN
DAT ER NIET
MEER IS, haalde mij over‘
In de mode is alles cyclisch, dus we zien stijlen uit de jaren zestig en zeventig terugkomen. Hoe ziet u de autowereld op dit vlak?
“Ik zou zeggen dat bepaalde aspecten van het verleden terugkeren, maar altijd opnieuw worden bekeken, herlezen in het licht van het heden, ook in relatie tot de technologische evolutie van de industrie. De technologische sprong die we hebben gemaakt staat ons niet toe om terug te gaan. Maar de gedachte, de vorm en het idee blijven bestaan. Ik denk dat dat uiteindelijk in elke branche zo is. Het beste uit een bepaalde periode nemen en dat actualiseren, contextualiseren, met respect voor de behoeften van het heden.”
Hoe ziet u de dialoog tussen kunst en auto’s?
“Het hangt ervan af wat we met deze termen bedoelen. ‘Kunst’ is een toverwoord, het is creativiteit op het hoogste niveau. Als ik een structuur zie, de complexiteit van iets mechanisch, denk ik dat het een niet-herkende kunst is, want voor ons betekent kunst Picasso of Raphael. De industriële productie heeft daarentegen een kunstgehalte, omdat er dezelfde magie in schuilt. Ik ben er zeker van dat er vroeg of laat een discussie ontstaat over de vraag of het als een artistiek onderdeel kan worden beschouwd.”
Als Michelangelo en Warhol auto-ontwerpers waren geweest, wat zouden ze dan hebben gecreëerd?
“Wat een moeilijke vraag! Elke historische periode, zelfs vanuit het oogpunt van design, is beïnvloed door zoveel factoren. Zowel sociaal als anderszins. Wat de Egyptische architecten in hun tijd bijvoorbeeld tot stand brachten, zou vandaag de dag ondenkbaar zijn. Tegenwoordig zijn creatieve processen veel democratischer en collectiever, vooral onderworpen aan een reeks normen en regels die absoluut individualisme niet toestaan. Alhoewel, Michelangelo had zeker geen team van technici zoals ik nodig!”
Wie is een kunstenaar met wie u graag had willen samenwerken?
“Het is moeilijk om te beslissen, met kennis van verschillende tijdperken. De Renaissance is een periode waar ik persoonlijk erg van hou, maar tegelijkertijd houd ik ook van het impressionisme. Het is zo’n andere schilderstroming dan de anderen en zo moedig, want om dit te bereiken moet je je naar mijn mening loskoppelen van de tijd waarin je leeft, van de werkelijkheid. Dan kies ik voor Vincent van Gogh. Van Gogh verkocht in zijn tijd geen schilderij, zijn visie werd pas na zijn dood begrepen en nu zijn z’n werken een fortuin waard. Ik ben trouwens een mislukt schilder, ik was nog maar één stap verwijderd van de kunstacademie, ik wilde eigenlijk helemaal niet de auto-industrie in.”
Hoe zal het auto-ontwerp volgens u de komende vijftien jaar evolueren, gezien de elektrische transitie?
“Je voorstellen wat er de komende jaren zal gebeuren grenst aan het aanmatigende, omdat de mens in staat is innovaties te bedenken, steeds meer verbazingwekkende technologieën! Maar tegelijkertijd zijn er andere factoren, zoals oorlog, zoals we deze jaren zien, die ervoor zorgen dat de huidige vooruitgang verandert. Aan het begin van mijn carrière als ontwerper zag ik Amerikaanse illustraties die een visie op auto’s in het jaar 2000 voorspelden. Als je deze oude schetsen uit 1955 zou nemen en ze vergelijkt met de auto’s van het jaar 2000, zie je dat menselijke vooruitgang niet te voorspellen is.”
Beeld: Getty Images, Hyundai, GFG Progetti, Simon Palfrader
