Met zijn project Blood In Blood Out, waarin hij van verschillende voetbalshirts één geheel maakt, vergaarde Floor Wesseling (1975) wereldfaam. Dat deed hij inmiddels voor vele voetballers, onder wie Frenkie de Jong, Kaká en Ronaldinho, to name a few. En dat begon, zoals zo vaak, met een grap.
“Als klein jongetje was ik al gek op voetbal en verzamelde ik voetbalshirts. Later, in mijn werk als grafisch ontwerper, raakte ik gefascineerd door identiteiten, logo’s en heraldiek. In 2004 verhuisde een vriend naar Milaan, maar hij wist niet voor welk team hij moest juichen, Inter of AC Milan. Ik verknipte de shirts van beide teams en maakte er één van. Voor mij was dit een startpunt: middels voetbalshirts kon ik een beeldend cultureel verhaal vertellen over relaties, culturele verhoudingen, rivaliteit of kolonies.” Gezeten in zijn atelier op de Amsterdamse NDSM-Werf zegt hij: “De shirts waren eigenlijk gewoon een middel, mijn palet.”
Het verhaal dat hij wilde vertellen ging in eerste instantie niet over voetbalclubs. “Ik maakte bijvoorbeeld combinatieshirts van Nederland en Suriname of Portugal en Brazilië. De tentoonstellingen waar ik exposeerde trokken ook veel voetbalfans. Op een van die exposities sprak ik een Grieks-Portugese jongen. Hij kon niet kiezen tussen de landen van zijn ouders, dus maakte ik voor hem een Grieks-Portugees voetbalshirt. Dit was zijn ‘bloed’. En zo ontstond Blood In Blood Out. Ik wilde een draagbare identiteit maken. En wij maken echt couture, het is vakmanschap. Het is niet zomaar even wat aan elkaar naaien.”
Wesseling bracht in 2010 een Blood In Blood Out-boek uit. “Ik dacht: nou mooi, dit project is klaar. Maar toen begon het pas. Ik werd door Nike gevraagd om landenshirts te ontwerpen en via hen kwam ik in aanraking met spelers waarvoor ik ‘collage-’ en ‘carrièreshirts’ begon te maken. Voor Ruud van Nistelrooy maakte ik een shirt dat uit alle clubs bestond waar hij voor speelde. Voor Wesley Sneijder deed ik hetzelfde, maar dan met al zijn Nederlands Elftalshirts.”
“Bij tentoonstellingen maakte ik steevast een combinatieshirt, maar dan van de lokale clubs. Dat gaf eigenlijk altijd gedoe. Zo naaide ik de shirts van NAC en Willem II aan elkaar, dat viel niet goed. Voor het Amsterdam Museum naaide ik een thuisshirt van Ajax aan een uitshirt van Feyenoord. Van de harde kern van Ajax kreeg ik leuke reacties, uit Rotterdam kreeg ik echter doodsbedreigingen. Op Radio Rijnmond legde ik vervolgens uit dat Feyenoord niet kan bestaan zonder de eeuwige rivaal Ajax, én andersom. Rivaliteit is gelinkt aan broederschap, jouw grootste rivaal is onderdeel van jouw identiteit. De volgende dag werd ik door een Rotterdams museum gevraagd een nieuw shirt te maken: het thuisshirt van Feyenoord gemixt met een uitshirt van Ajax.”
“Mijn grootste droom is om ooit een eigen Ajax-shirt te mogen ontwerpen. Ook Internazionale vind ik schitterend. Esthetisch gezien is dat shirt altijd mooi: het schitterende blauw gemixt met zwart. Iets maken voor een voetballer, amateur of prof: dat is wat ik het liefste doe.”
Meer informatie vind je hier
