Joyce Poole en Michael Pardo publiceerden onlangs een baanbrekende studie over olifantencommunicatie in het wetenschappelijke magazine Nature. Met behulp van een machine learning-model konden ze sterk bewijs leveren dat Afrikaanse savanne-olifanten unieke namen voor elkaar hebben. Het statistische model dat ze gebruikten — ook wel bekend als een random forest-model — is niet helemaal nieuw. Het bestaat zelfs al 20 jaar, maar het is een voorbeeld van onderzoekers die machine learning gebruiken om communicatie tussen dieren en dierengeluiden te decoderen. Iets dat niet alleen lukt door observatie.
De video hieronder van Vox behandelt een aantal andere manieren waarop machine learning de grenzen van menselijke observatie oplost als het gaat om diercommunicatie. En het legt een wild plan uit voor wat er hierna zou kunnen komen: deep learning-modellen die communicatie tussen mens en dier zouden vergemakkelijken. En überhaupt mogelijk maken.
Poole, 67, bestudeert olifanten inmiddels al vijf decennia. Ze is ervan overtuigd dat de dieren in staat zijn tot complexe communicatie, waarbij ze laagfrequente geluiden gebruiken om op afstand contact te houden. Door haar jarenlange studie is ze er nu dus in geslaagd de betekenis van bepaalde roepjes te achterhalen.
Het moeilijkst te ontwarren zijn overlappende roepjes wanneer een groep olifanten tijdens een geboorte- of paringsritueel door elkaar heen praat. Het is bijna onmogelijk om deze kakofonie te ontwarren, vooral als zoveel van het geluid onder de ondergrens van menselijke hoorbaarheid wordt uitgezonden.
Een nieuw hulpmiddel, dat al veel aspecten van ons dagelijks leven verandert, zou ook ons begrip van het dierenrijk kunnen transformeren: generatieve kunstmatige intelligentie. Onderzoekers hopen dat dezelfde technologie die ChatGPT aandrijft, ons in staat stelt om de niet-menselijke wereld te bereiken en dierentalen te begrijpen — en zelfs te spreken.
Zorgt dit in de nabije toekomst voor een revolutie als je je hond meeneemt naar de dierenarts? Men verwacht van wel. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat je pup in menselijke woorden welbespraakt voor de dag komt, zal een mens wel signalen kunnen oppikken die we anders niet zouden zien. Denk aan Dr. Dolittle dus, maar dan met minder gepraat.
Hoe dan ook zal de dierenartspraktijk in 2040 er héél anders uitzien.
