Het kan geen toeval zijn dat de auto waar ik op zonnige zomeravonden nog weleens over droom geïntroduceerd werd in mijn geboortejaar.
In 1968 presenteerde Peugeot de 504 als opvolger van de goed ontvangen 404, die de entrée van Peugeot in het medium-size segment had bewerkstelligd. Maar die 504 was nog geavanceerder, zowel in technisch opzicht als op het terrein van de veiligheid (zoals in de stoelen geïntegreerde hoofdsteunen).
In een competitie die niet mals was, werd de Peugeot 504 uitgeroepen tot Auto van het Jaar. De 504 liet de BMW 2500 en Alfa Romeo 1750 achter zich. Het zette Peugeot op de kaart als fabrikant van luxe modellen.
Maar de echte magie volgde een jaar later. Op de auto-show van Genève toonde Peugeot in 1969 niet alleen een coupé-versie (met twee deuren), maar ook een cabrio-versie. En dat model deed het water in de mond lopen.
Waar rijden we heen? Hier vind je de mooiste wegen voor een roadtrip. En deze muziek draaien we erbij.
In de topless-504 kwamen de elegante vormen en vloeiende lijnen tot een perfect samenspel – top down touring in zijn beste vorm. En over die boulevard cruiser mijmer ik dus zelfs 53 jaar later nog weleens.
Bij het ontwerp van de 504 had het Franse designteam wel hulp gekregen, namelijk van de Italiaanse designstudio Pininfarina. Dat verklaarde de gestileerde F van het Pininfirina-logo aan de onderzijde van het koetswerk, een subtiele handtekening van de meester.
Jean-Pierre Peugeot had Battista Farina beginjaren vijftig al benaderd om zijn ontwerpstudio in het Franse Sochaux een creatieve injectie te geven. Die samenwerking leidde jaren later tot het meesterwerk van de 504.
In de aanloop naar het uiteindelijke model werden ontwerpen bedacht door zowel de Franse als de Italiaanse designers. Het verhaal gaat dat Firina vol ongeloof reageerde bij de aanblik van de door de Fransen ontworpen koplampen: “Dat zijn de ogen van Sophia Loren!”
De trapezevormige koplampen zijn inderdaad even tijdloos als de ogen van Sophia Loren. Maar dat geldt eigenlijk voor het gehele ontwerp.
Van de cabrio-versie van de 504 rolden er nauwelijks achtduizend exemplaren uit de fabriek. Tussen 1975 en 1977 werden er zelfs een aantal uitgerust met een V6-motor.
Als begin twintiger heb ik ooit op het punt gestaan zo’n Peugeot 504 cabrio aan te schaffen. Het was een champagnekleurige, feitelijk de mooiste kleur denkbaar voor dit model. Maar mijn budget was in die junior-jaren ontoereikend, waarna ik terugschakelde naar een Fiat 124 Sport Spider.
De Fiat 124 Sport Spider heeft ook de F van Pininfarina op het koetswerk, want Battista Firina leende zijn expertise uit aan meerdere merken. Maar het interieur van de Peugeot 504 was meer sophisticated, het uiterlijk zichtbaar eleganter.
Had ik indertijd maar even doorgespaard. Tegenwoordig moet je voor een goed onderhouden 504-cabrio een kleine veertigduizend euro neertellen. Wat volgens mij zo’n vier keer de originele aanschafprijs is. Knap design is als goeie wijn; die wordt beter naarmate de jaren vorderen.
