Want hoe gaat de ‘Formula 1 van het water’ te werk? Terwijl een zeiljacht van bijna 30 meter hoog ons met ruim 90 km/u passeerde…
Ultralichte koolstofvezel en titanium omhullende machines, gemaakt voor de hoogste mate van precisie. Klaar om te presteren in de meest veeleisende scenario’s. Deze woorden kunnen zowel de Alinghi Red Bull Racing America’s Cup zeilboot als de Tudor Pelagos FXD beschrijven. Uurwerken die zijn gemaakt om de poging van het Zwitserse zeilteam te vieren om ’s werelds oudste internationale racetitel terug te winnen.
Op de rand van de zomer en herfst stond ModMod aan de kade in Barcelona. Vol ontzag keken we hoe BoatOne, het AC75-jacht van Alinghi Red Bull Racing, 10 meter boven de grond bungelde aan een bouwkraan, voordat het in het water werd gelaten.
De ultra hightech racer met een glanzende carbon romp is dan ook ontworpen om te vliegen, maar dan wel boven de golven in plaats van aan een hijskraan. Dit alles om de 37e editie van de America’s Cup te winnen, ’s werelds oudste sporttrofee.
Alleen al zorgen dat de 20,5 meter lange boot aan de startlijn in Barcelona verschijnt, voor de voorlopige Louis Vuitton Cup Challenger-serie (die bepaalt wie het opneemt tegen Emirates Team New Zealand, de huidige houder van de America’s Cup), kostte naar verluidt ongeveer €135 miljoen.
Voor de uitdaging van dit jaar werkte de Zwitserse miljardair Ernesto Bertarelli, die 20 jaar geleden het Alinghi-team oprichtte en tweemaal de Auld Mug won, samen met Red Bull. Een logo dat dan ook prominent op de 26,5 meter lange mast van de boot is te zien. En om het feit te benadrukken dat Alinghi eigendom is van een Zwitser en wordt bestuurd (zoals de regels vereisen) door een volledig Zwitserse bemanning, zien we nog een andere hoofdsponsor op het zeil: het eveneens Zwitserse Tudor.
Pelagos
Waar je veel collabs gemakkelijk door kunt prikken, is de samenwerking tussen precisietechniek en high-tech duidelijk aan beide kanten in het geval van Tudor en Alinghi.
Het is een materiële bevestiging en trimmer op Alinghi’s AC75 boot Nils Theuninck stemt in: “Het gehele team, meer dan 100 personen, dragen de Tudor x Alinghi Red Bull Racing FXD Pelagos. Mij herinnert het aan alle moeite die het heeft gekost om hier te komen.”
Het complete Alinghi Red Bull-raceteam, van teameigenaar tot ingenieur, was ermee uitgerust. Gemaakt van hetzelfde materiaal als hun AC75 boot, een 42mm en 43mm carbon composiet kast met titanium ring. Een first voor Tudor. De fysieke overeenkomsten geven de horloges wat meer in plaats van het louter uitwisselen van merklogo’s.
Het eerste model is de 42mm grote Tudor Pelagos FXD * Alinghi Red Bull Racing (€3.910), met enkel uren en minuten en aangedreven door het COSC-gecertificeerde MT5602 kaliber. Met als tweede model de Pelagos FXD Chrono * Alinghi Red Bull Racing (€5.390) in een 43mm kast, aangedreven het het MT5813 manufactuurkaliber.
Het zijn Tudor’s eerste carbon composiet horloges. Beide horloges hebben een waterbestendigheid van 200 meter en een bidirectioneel draaibare lunette van titanium, met een zwarte matte afwerking.
Negen verdiepingen
Inmiddels is de America’s Cup gewonnen door het Nieuw-Zeelandse team, die in de laatste serie van zeven races wonnen van de Britten. Alinghi viel uit in de Challenger-serie, maar het team – dat weer vanaf nul werd opgebouwd – hoopt terug te keren in de Formule 1 op het water.
Want dit is niet je vaders zeilen met gebruinde crews en azuurblauwe wateren. Dit is een slopende onderneming. Vanaf de zijlijn oogt het als een militaire operatie en de wens van het team naar Tudor was dan ook een horloge met zeilinspiratie en verwijzingen, maar vooral een robuust horloge dat bestand is tegen het dagelijkse geweld om de America’s Cup te winnen. Of dat uren zeilen is in een stortbui en een sprint winnen van de Fransen of een zondagmiddag schuren van de vinnen en bladen of het opzetten van de koolstofvezelmast.
Dat jongensboekachtige van de America’s Cup is vooral de verdienste van foiling. Hiermee krijgen de racejachten het schijnbaar zwaartekracht tartende vermogen om boven het wateroppervlak en in de lucht te komen. De boten varen op dunne stutten, foilingarmen genaamd, die ‘lift’ in het water creëren, net zoals een vliegtuigvleugel dat in de lucht doet.
Niet meer ploeteren door de golven dus, maar eroverheen zweven. Geen weerstand zorgt dan ook voor een exponentiële groei in snelheid. Snelheden tot zo’n 50 knopen (ruim 90 km/u) zijn gemakkelijk te behalen. Alles voor de perfecte balans tussen wind en machine. Net zoals in de Formule 1 is geavanceerde technologie, met dito prijskaartje, zo belangrijk.
Dit alles wordt in toom gehouden door een crew van acht. Uitgedost met veiligheidshelmen en zuurstof, zijn ze aangesloten op een waterdicht communicatiesysteem. Twee stuurlui, twee grootzeiltrimmers en vier cyclors – atleten die door pedaalkracht de kracht leveren waarmee de trimmers de zeilen zo snel mogelijk kunnen aanpassen. De bemanning zit in een soort cocon, ofwel cockpit, vier aan elke zijde van de romp.
Als dit alles in harmonie is, is het majestueus om te zien. Topsnelheden van tegen de 100, waarna een scherpe bocht met bijna 40 km/u op het water niets lijkt. Niet zo extreem snel in vergelijking met andere sporten? Dat klopt, maar stel je dan voor dat een gebouw van negen verdiepingen je passeert met een snelheid van bijna 100 kilometer per uur.