Cyrus Clark begon in 1825 in het Zuid-Engelse Somerset onder zijn familienaam een handeltje in vloerkleden van schapenvacht. Van de stof die bij dat proces overbleef, produceerde Clark pantoffels, wat de Engelsen slippers noemen.
Die pantoffels betekende het begin van een klein schoenimperium, al zou het meer dan een eeuw duren voordat Clark’s echt groot zou groeien.
Na de Tweede Wereldoorlog introduceerde achterkleinzoon Nathan Clark een halfhoge suède schoen met een rubberen wafelzool. Clark had als officier gediend in het Britse leger in Burma. Daar had hij Britse officieren gezien op een speciale schoen.
De desert boot zou uitgroeien tot een klassieker van jewelste.
Die schoenen hadden de Britten opgepikt in de bazaar in Caïro. Die schoenen liepen op het hete Egyptische zand een stuk prettiger dan de zware legerkistjes. De Egyptenaren hadden het ontwerp op hun beurt weer afgekeken van de oorspronkelijk Nederlandse ‘veldskoen’ (zie kader onderin).
Vanwege die ontstaansgeschiedenis werden de schoenen Desert boots genoemd. Het model zou uitgroeien tot een klassieker van jewelste.
De Desert boot werd in eerste instantie populair in de Verenigde Staten, waar het werd geadopteerd door de beatniks. Die beatniks, herkenbaar aan hun zwarte coltrui, verruilden de vertrouwde sandalen in voor de Desert boots.
Aan het einde van de jaren vijftig, beginjaren zestig werden de Desert boots in Londen onderdeel van het uniform van de mods en de rude boys. Die rude boys waren van Jamaica naar Engeland geëmigreerd en hadden hun Desert boots meegenomen. De stijl van de rude boys (slanke pakken, dunne dasjes, trilby-hoedje) zag je later ook terug in de ska-beweging.
De mods waren Italiaanse pakken-dragende, scooter-rijdende liefhebbers van jazz en Franse films (de naam van dit platform is er van afgeleid). In de Jamaicaanse reggae en dancehall vind je nog altijd vele odes terug aan de Desert boot, net als in de Britpop van de jaren negentig (zie Oasis’ Liam Gallagher).
In 1967 introduceerde Clarks een nieuw model, de Wallabee. En verhip, dat model werd in de jaren tachtig weer een hit, nu in een Amerikaanse subcultuur. Deze keer waren het Amerikaanse hiphoppers die de schoen omarmden. Slick Rick droeg Wallabees, net als MF DOOM en de leden van de Wu Tang Clan.
Clarks verkoopt jaarlijks inmiddels miljoenen schoenen. De Desert boot en de Wallabee worden in vele kleuren en stoffen geproduceerd, ook in samenwerking, zoals met het Japanse streetwearmerk BAPE. Het hoofdkantoor van Clark’s zit, net als in 1825, nog gewoon in Somerset.
Hoe draag je de Desert boot of Wallabee?
Een lichtgekleurde, suède model doet helemaal niets af aan je spijkerbroek van gebleekte denim. Onder donkere denim is een donkerblauwe Desert boot misschien een betere keus.
Wil je een toefje Jamaica eraan toevoegen, rol dan je pijpen enigszins op en stop je voeten in wybertjessokken voordat je in je Wallabee stapt. Dat ziet er rebels én elegant uit. Je kunt er zelfs een klassieke blauwe blazer op dragen, dat verdraagt de schoen prima.
Het ontwerp van de Desert boot is afgekeken van de Zuid-Afrikaanse veldskoen. Die ‘vellies’ waren wandelschoenen die voor het eerst werden gemaakt door Nederlandse kolonisten, ergens in de zeventiende eeuw. Naar verluidt keken de Nederlanders het ontwerp af van schoenen die gedragen werden door de oorspronkelijke Khoisan-bevolking.
