Barry Humphries, op 17 februari 1934 geboren in Melbourne, was te zien op het toneel, op tv, in films, en legde zich toe op schilderen en op het schrijven van boeken, toneelstukken en zelfs een strip. Maar zijn grootste creatie was Dame Edna Everage.
Dame Edna was een dame met lila haar, opvallende vlinderbril, extravagante jurken en een tong zo scherp als een scheermes. Dame Edna was een bemiddelde vrouw (ze bezat huizen in veel landen) met een vriendenschare waar ook de Engelse koningin toe behoorde.
Als een gast in Dame Edna’s talkshow, The Dame Edna Experience (ook in Nederland uitgezonden), haar niet beval, trok ze een luik open waar de gast in kwestie vervolgens in verdween.
Dame Edna was een man verkleed als vrouw, maar dat was niet de grap. Het was hooguit een vehikel om iedereen bij de neus te nemen. Alle grote sterren in The Dame Edna Experience kregen het voor hun kiezen – het was de bedoeling van Dame Edna om het ze zo ongemakkelijk mogelijk te maken.
De wit van Dame Edna was haar wapen. Met name Amerikanen legden het af tegen die typisch Engelse humor. Zo was Dame Edna te gast in een talkshow, waar ook de Richard Gere en Lauren Bacall aanwezig waren. Beide Amerikaanse sterren hadden een nieuwe film om te pluggen, de reden voor hun aanwezigheid in de talkshow. Aan beiden vroeg Dame Edna op een bepaald moment: “I must ask you about both of your films. What tíme will they be on?”
De subtiliteit van Dame Edna was ongekend. De grap werd altijd via de band gespeeld, nooit direct – ze hanteerde niet de botte bijl, maar het floret.
Misschien was het grappigste moment nog wel die ene avond in de box bij prins Charles en Camilla tijdens de Royal Variety Show. Dame Edna voegt zich op een bepaald moment bij hen in de koninklijke loge. Ze zegt niks, doet niks, maar staat vrij snel op en zegt: “Ze hebben een betere stoel voor me gevonden.”
Meesterlijk.
In de laatste jaren van zijn leven kreeg Humphries de wind van voren vanwege uitspraken over transgenders. De provocatie die hij al die jaren als stijlvorm hanteerde, paste niet meer in wat Humphries zelf de periode van “het nieuwe puritanisme” noemde.
Barry Humphries werd slachtoffer van de politiek en cultureel correcte correctie. De luizige alcoholist Sir Les Patterson, zijn andere alter ego, had in deze tijd nooit kunnen rond banjeren, althans niet zoals die ene keer dat hij met een (namaak-)slurf uit de broek achter Kylie Minogue aanzat in de Royal Festival Hall
