De versiering van het lichaam is de afgelopen eeuwen voor een groot deel gemonopoliseerd door de vrouw. Dat was ooit anders.
In de zeventiende eeuw waren het de heertjes die zich opsmukten. Eerder deden de Tudors dat al aan het Engelse hof, met name ten tijde van de eerste koningin Elizabeth.
In de National Portrait Gallery in Londen hangt het beroemde schilderij waarop we de Engelse staatsman Walter Raleigh (tevens ontdekker, spion en dichter) zien met een glimmende parel in het linkeroor. En over de Engelse koning Charles I gaat het verhaal dat hij zijn oorbel zelfs inhield tijdens de onthoofding door een anonieme beul. Die toonde de toeschouwers vervolgens trots het koninklijke hoofd met oorbel en al.
Walter Raleigh en Charles I droegen een single earring, een vrijgezelle parel die olijk onder de oorlel slingert. Zo’n zelfde parel droeg zanger Harry Styles, de posterboy van pinterest, in 2019 naar het Met Gala in New York. (Styles had de avond ervoor zelf met een hete naald een gaatje in z’n oor geprikt.)
Helemaal nieuw in de contemporaine cultuur is Styles’ eenzame oorbel niet. We herinneren ons Rob Lowe’s kruisje in het oor in de film St. Elmo’s Fire (1985), of George Michael’s kolossale crucifix in zijn linkeroor ten tijde van zijn album Faith (1987).
Die keuze van George Michael voor het linkeroor was opvallend omdat de sociale code voorschreef dat homo’s de oorbel in het rechteroor droegen.
Behalve ter codering of versiering komen oorbellen ook met een religieuze of anderszins symbolische boodschap. Piraten meenden dat het ze zou behoeden voor verdrinking, bij Boeddha vertegenwoordigen ze wijsheid en compassie, Surinamers beschouwen de zwarte kraal als bescherming tegen het ogri ai, het boze oog, waarbij een gouden mattenklopper ook nog het kwaad van je pad veegt.
De oorbellen die we nu om ons heen zien passen in een bredere trend. In de schaduw van het feministisch activisme wordt het begrip mannelijkheid opnieuw gedefinieerd, gewoon door de heertjes zelve, middels een etalage van nagellak (André Hazes jr.), armbanden (Matthijs van Nieuwkerk), broches (Pharrell Williams) en halskettingen (Tygo Gernandt).
De hakken onder laarzen zie je ook almaar hoger worden. Nu begrijp ik eindelijk wat er wordt bedoeld met the future is female.
