Savile Row was ooit een gewone woonstraat in het centrum van Londen, in de wijk Mayfair, waar het een onderdeel vormt van de Burlington Estate. In de klassieker Reis om de wereld in 80 dagen uit 1873 van Jules Verne wordt Savile Row 7 genoemd als woonadres van Phileas Fogg, de hoofdpersoon in het verhaal. In eerste instantie heette Savile Row nog gewoon Savile Street. De naam is afkomstig van Lady Dorothy Savile, de vrouw van de derde Graaf van Burlington.
In de buurt vestigden zich al tegen het einde van de achttiende eeuw meerdere kleermakers. De doorbraak voor Savile Row begon in 1846. In dat jaar opende kleermaker Henry Poole een winkel op nummer 37. In feite was het de achteringang van de kleermakerij die de vader van Poole was begonnen op Old Burlington Street. Momenteel zit Henry Poole & Co op Savile Row 15, nadat ze nog een poos op nummer 32 hebben gebivakkeerd.
Poole’s initiatief kreeg navolging en Savile Row groeide uit tot de golden mile of tailoring. Huntsman & Sons verhuisde in 1919 naar Savile Row 11. De populariteit van bespoke tailoring erodeerde tegen het einde van de vorige eeuw. Sinds begin deze eeuw is het echter weer in trek, mede dankzij nieuwkomers als Ozwald Boateng en Richard James.
Naar Savile Row ga je to bespeak a suit. Daar komt de uitdrukking bespoke vandaan, de term die de Engelsen gebruiken voor maatkleding (Italianen zeggen su misura; Fransen sur mesure). Tot voor kort mocht alleen kleding die met de hand gesneden en genaaid is bespoke genoemd worden. Vanaf 2008 mag de kleding ook machinaal worden genaaid.
Een bespoke suit wordt om je lichaam geboetseerd, het versterkt je goede eigenschappen en camoufleert de mindere kanten. Daarin onderscheidt het zich van confectiekleding die van het rek komt. Vrijwel geen enkele man bezit een confectiemaat. Er is altijd wel een lage schouder, een hoge borst of een dikke nek. Confectiekleding houdt daar geen rekening mee, die is naar de grootste gemiddelde deler gemaakt.
Ondertussen op 30 januari 1969:
Het legendarische laatste concert van The Beatles, op 30 januari 1969, vond plaats op de dak van Apple Corps, de platenmaatschappij die kantoor hield aan het begin van Savile Row, op nummer 3. Het 42 minuten durende concert dat werd gefilmd voor de documentaire Let It Be, eindigde met Get Back, waarna John Lennon afsloot met: ‘I’d like to say thank you on behalf of the group and ourselves and I hope we’ve passed the audition.’
