Lange tijd droegen mannen een badpak. (En als het aan Adidas ligt, gaan we dat nu weer doen.)
Maar in de jaren zeventig zagen we de introductie van de zwemslip, die weinig verhullende zakdoek rond de edele delen.
Richting het einde van de vorige eeuw nam de preutsheid weer toe. Sterker nog, de zwembroeken groeiden tot mini-bungalowtenten die maar net boven de enkel eindigden!
Momenteel zijn we min of meer beland in het tijdperk tussen het badpak en de zwemslip. We zitten een beetje in de hoek van de witte zwemshort die Elvis Presley droeg in Blue Hawaii (1961) en de donkerblauwe om de bips van Sean Connery in Goldfinger (1964).
Die laatste werd in 2006 door Daniel Craig gekopieerd in Casino Royale, compleet met retro-touwtje en faux-riempje. Die door het Italiaanse lingeriemerk La Perla ontworpen zwembroek werd overigens op een veiling afgehamerd op 69.000 dollar.
Dergelijke zwembroeken komen voort uit het surfmilieu. De legendarische Hawaiiaanse surfer Duke Kahanamoku, tevens Olympisch zwemmer, staat bekend als de pionier van de zogenaamde board short.
Makaha Drowners werden deze zwembroeken genoemd (Makaha is een surfmekka in Oahu). In die jaren werd ook nylon geïntroduceerd, wat niet alleen een versteviging van de stof betekende (een riempje was niet meer noodzakelijk) en de pasvorm ten goede kwam, het was tevens een materiaal dat snel droogt – ideaal voor de man die na een duik in het diepe op het terras wil plaatsnemen voor een lekker koud pilsje.
6 zwemshorts (en 1 gewone)
1/ Frisgroen
2/ Mosgroen
3/ Mosser groen
4/ Kort groen
5/ Eendengroen
6/ Recycled
Extra:
Overigens, voor wie een duik in bovenstaand zwembad wil nemen: dit is het infinity pool van Hotel Alila Ubud op Bali. Een beter denkbaar uitzicht dan de heuvels die de rivier Ayung omzomen is niet denkbaar.
