De baret oogt misschien wat burgerlijk, maar in het Amerikaanse leger staat het synoniem voor de meest gevreesde soldaten, de Groene Baretten. De Britse veldmaarschalk Bernard Montgomery droeg tijdens de Tweede Wereldoorlog ook een baret.
En wat te denken van Che Guevara? Op de wereldberoemde, door Alberto Korda gemaakte foto, draagt de Boliviaanse arts-activist een baret – deze beeltenis werd iconoclastisch voor de vrijheidsstrijd van Zuid-Amerika; in Europa waren de T-shirts en vlaggen met Che niet aan te slepen.
Over vrijheidsstrijders gesproken: de baret werd in Amerika gedragen door de Black Panthers en in Spanje door de Baskische afscheidingsbeweging ETA. Dat laatste is wel passend, want de baret schijnt ooit uitgevonden te zijn in het Baskenland.
Alleen in Frankrijk wordt de baret schuin links op het hoofd gedragen. De rest van de wereld draagt rechts.
In Ierland droeg de militaire vleugel van de IRA baretten en in Frankrijk de maquis, het verzet in de Tweede Wereldoorlog. Veel stoerdere dragers zul je in de moderne geschiedenis niet vinden.
Door het rebelse imago van de baret werd het ook een populair hoofddeksel onder de bohemiens uit de Amerikaanse jazz-scene, zoals Dizzy Gillespie, en uit het Parijse kunstmilieu, zoals Pablo Picasso.
Dit is een kleine doch stijlvolle kroon voor op jouw hoofd.
In Nederland krijgt de baret niet de eer die hij verdient. Dat komt omdat de reputatie van de baret is geïnflateerd door de alpinopet. De alpinopet is de Franse baret met bovenop in het midden een mal stompje. Zet je zo’n alpinopet recht op het hoofd, dan ben je André van Duin in zijn rol van de sukkelige brokkenpiloot meneer De Bok. Dat staat dan allemaal net iets te ver af van Che of de Zwarte Panters.
