Dit lijkt een krot van 200 jaar oud, maar schijn bedriegt

Geen strandhuis of de hoogste wolkenkrabber, maar dit oude krot die zijn beste tijd heeft gehad. Of toch niet? 

Dit huis is een schoolvoorbeeld dat schijn soms bedriegt. Het stenen huis van ruim 200 jaar oud staat in het Zwitserse Linescio en is compleet gerenoveerd. In de kleine gemeente in de afgelegen Rovana-vallei van het Italiaanssprekende deel van Zwitserland, is dit huis gebouwd op een eeuwenoude constructie met robuuste stenen muren en een rustiek houten frame, dat oorspronkelijk werd gebruikt als een plek om kastanjes te drogen.

Hoewel je vanaf buiten niet direct zou zeggen dat het goed is gelukt – afbrokkelende stenen en al – is binnen het echte ‘huis in een huis‘.

Buchner Bründler Architekten bouwde een vers interieur met veel beton en hout die de ramen afsluiten van de buitenwereld. Heel minimalistisch. Bijvoorbeeld dat het bad en de keuken bestaat uit één enkel stuk beton.

Met behoud van de originele muren bestond het project uit het creëren van een soort binnenbak, volledig uitgevoerd in gewapend beton dat zeer zorgvuldig, laag voor laag, vanaf het dak werd gestort, nadat de oorspronkelijke structuur en bekleding waren verwijderd. Het voordeel van deze oplossing ligt in het feit dat de stenen muur tevens dienst doet als isolatie.

Door de aanwezigheid van de oude natuurstenen muur in het moderne interieur ontstaat een fascinerende wisselwerking tussen oud en nieuw. Kastanjes droogden ooit boven een open vuur in de huidige badkamer – zoals blijkt uit het met roet bedekte dakwerk. Het bad is een in de vloer ingewerkte kuip, waarin water van bovenaf uit een lange stalen buis stroomt. Niet per se gezellig, maar wel intrigerend.

Beeld: Buchner Bründler Architekten