Anno 2023 ‘zomaar’ een voetbalshirt dragen als kledingstuk, kan gewoon. Dat is allang niet meer enkel toebedeeld aan liefhebbers van ‘het spelletje’ of supporters die een voetbalwedstrijd bezoeken. Mensen die in een recenter verleden een voetbaltricot droegen werden vaak gezien als aso’s – no offense – of het waren Engelsen.
In het vorige artikel, zie hier, maakten wij even een trip down memory lane met een aantal fraaie – en soms ook licht hysterische – tricots. Hieronder vind je vijf zorgvuldig gecureerde nineties-klassiekers.
Sampdoria 1990-1992
Sampdoria, uit Genua, ontstond na W.O. II, uit een fusie tussen Andrea Doria en Sampierdarense. Onder leiding van de Joegoslavische coach Vujadin Boskov maakte de club tijdens 1990 en 1992 een magische periode door. Dankzij topspelers als Roberto Mancini, wijlen Gianluca Vialli en Oleksiy Mykhaylychenko werd in 1991 de enige Scudetto ooit gewonnen en ook schopten zij het in het jaar erop tot de Europa Cup I-finale. Daarin werd die magistrale Catalaanse vrije trap van Ronald Koeman hen te machtig. Maar de emoties en successen die aan dit shirt hangen: dat nemen ze de Samp-supporters nooit meer af.
Liverpool 1991-1993
Ah die ‘goeie ouwe tijd’ dat het niet zo veel uitmaakte wat voor sponsor er op een shirt stond, zoals bijvoorbeeld een biermerk… Het leverde wel legendarische shirts op. Zoals dat van Liverpool tijdens de jaren 1991 tot en met 1993. Het Deense Carlsberg pronkte op het verder strakrode shirt van The Reds. Het team onder leiding van Graeme Souness had sterren als Ian Rush, John Barnes, Ronnie Whelan, Ray Houghton en die malle keeper: Bruce Grobbelaar. Ook de piepjonge Steve McManaman en Jamie Redknapp stonden er toen al onder contract.
Olympique Marseille 1992-1993
Uitstekende pubquizvraag: wie was de allereerste winnaar van de Champions League? Dat is dus niet Real Madrid in 1955, maar de ‘onwaarschijnlijke’ winnaar Olympique Marseille in het seizoen 1992/1993. Het was toen namelijk voor het eerst dat de ‘CL’ werd gespeeld in plaats van de Europa Cup I. De Fransen namen het in de finale op tegen favoriet AC Milan van Capello met Rijkaard, Baresi, Maldini en Van Basten. Het werd pardoes 1-0 door een keurige kopgoal van…. (ook weer zo’n heerlijke pubquizvraag): Basile Boli. Wie kent hem niet?! En zo schreef L’OM met spelers als Fabien Barthez, Marcel Desailly, Alen Boksic, Rudi Völler en de latere Franse bondscoach Didier Deschamps, geschiedenis. En die triomf maakt dat heerlijke pareltje van een wit-blauw shirt nóg mooier. Jammer alleen dat deze triomf overschaduwd werd door een matchfixing-schandaal rondom Marseille-voorzitter en notoire crook Bernard Tapie. Hun Franse landstitel werd geschrapt en ze werden een divisie teruggezet. De CL-winst mochten ze wel houden.
USA 1994
In 1994 organiseerde de Verenigde Staten het WK voetbal. Dankzij die strontvervelende Bebeto liep dat voor Nederland helaas niet zo goed af. De Brazilianen werden weer eens wereldkampioen en schakelden onder andere het thuisland uit. Voetbal in de VS stond nog in de kinderschoenen, maar dankzij sterren als Earnie Stewart (uit Veghel!), Cobi Jones, Marcelo Balboa en ‘Catweazle’ Alexi Lalas liep het best aardig. Op het toernooi droeg de VS onder andere dit waanzinnig hysterische shirt a.k.a. het ‘denim-shirt’. Zelfs in de USA wordt dit shirt bijna drie decennia later nog steeds gezien als een walgelijke monstrosity…
Fiorentina 1992-1994
Eigenlijk kunnen we wel vijf artikelen vullen met iconische Fiorentina-shirts. Hoe zou dat toch komen? Is het dat atypische paars? Want hoeveel voetbalclubs spelen er nou eigenlijk in het paars? Zijn het die iconische spelers als Batistuta, Rui Costa, Toldo, Di Livio en Roberto Baggio? Maakt niet uit ook, wij nemen wederom een mooi Fiorentina-tricot mee in dit lijstje. Deze keer het shirt uit de periode 1992-1994. Dat schitterende paars, met dit keer 7Up als sponsor. Hoe retro wil je het hebben? Het seizoen 92-93 was overigens niet their finest hour, zelfs met spelers als Batigol en Brian Laudrup – en die heerlijk ‘aimabele’ Stefan Effenberg – degradeerde I Viola naar de Serie B. Het jaar daarna promoveerde de club meteen weer naar de Serie A, mede dankzij 19 goals van Batistuta, die de club ondanks degradatie, ‘gewoon’ trouw bleef.
