Sperma oplikken uit een badkuip, bloederige menstruatie seks — de Prime Video-film Saltburn is niet weggelegd voor de overgevoelige kijker. Een waarschuwing vooraf is dan ook gepast: kijk deze film niet met het hele gezin. (Behoefte aan een nieuwe familiefilm? Dan zit je bij Wonka aan het juiste adres).
Saltburn shockeert met het chaotische plot, maar de film van Emerald Fennell is ook een vermakelijk, esthetisch kunstwerkje. Het is een anti-elite film die zich afspeelt in de zomer van 2006, tijdens het onbezorgde tijdperk voor de financiële crisis. De verlegen arbeidsklasser Oliver (Barry Keoghan) is geobsedeerd met de populaire Felix (Jacob Elordi, vanaf januari ook te zien in Coppola’s Priscilla), beiden studenten aan de prestigieuze Oxford University.
De jongens raken bevriend en Oliver wordt meegesleurd in het elitaire universiteitsleven, terwijl hij meermaals op zijn plek wordt gezet door de vrienden van Felix. Oliver zou een van de nieuwe speeltjes van de populaire elitejongen zijn, die door de mand valt met gehuurde pakken waarvan de mouwen net iets te lang zijn. Wanneer de vader van Oliver overlijdt, nodigt Felix hem uit om de zomer te spenderen in Saltburn: zijn innemende familielandgoed in een Brits kustgebied.
Het gigantische landhuis is uitgedosd met overdaad, van dinerzalen tot bibliotheken en met een heus doolhof op het landgoed. De moeder van Felix, Elspeth (Rosamund Pike), neemt Oliver met open armen aan als ‘projectje’ voor het gezin, waaronder de ongemoeide zus Venetia (Alison Oliver) en eigenaardige vader Sir James (Richard E. Grant). Alhoewel Oliver niet tussen de rijke familie en hun laatdunkende gewoonten past, ontpopt hij zich toch vrij snel tot een lieveling binnen het gezelschap. Dan kantelt het verhaal; wie zijn nu eigenlijk de slechterikken? De rijke familie of het buitenbeentje?
Saltburn is esthetisch evenzo zoet als de snoepwinkel van eerdergenoemde Willy Wonka. Met prachtige shots van het landgoed, overvloedige diners en uitbundige feesten met heerlijke 2000-hits (waaronder bijvoorbeeld de house-hit Loneliness van Tomcraft). Met steeds shockerendere scènes ertussen, die eigenlijk weinig functioneels toevoegen aan het verhaal, maar de kijkervaring des te intrigerend maken.
Laat je net als Oliver — of is het toch als Felix? — meeslepen in de chaos. Saltburn is The Talented Mr. Ripley (1991) anno 2006. De minder samenhangende variant van Oscar-winnar Parasite (2019), maar dan over de Britse elite in plaats van de Zuid-Koreaanse. Het is simpelweg een intrigerende film met een hoog shock-gehalte, waarvan je het beste zelf (zonder familieleden) kunt beslissen of je nou voor of tegen de elite bent.
